Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Αντιφασιστική συγκέντρωση στις 17:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση καλεί στις 17:00 σήμερα Κυριακή 22/12/2013 στο Άγαλμα Βενιζέλου.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΏΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ


Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Βασικό κείμενο του Βeyond Europe

Βασικό κείμενο του Βeyond Europe/ antiauthoritarian platform against Capitalism  («Πέρα από την Ευρώπη/ Αντιεξουσιαστική πλατφόρμα ενάντια στον καπιταλισμό») http://beyondeurope.net/

Απλά η αρχή…

  Το σύνθημα «Πέρα από την Ευρώπη» είναι ένα ξεκάθαρο «όχι» για τις παρούσες φαντασιώσεις της Ευρώπης. Είναι ξεκάθαρο πως το όνειρο μιας πολιτικά-οικονομικά ενοποιημένης, «πιο ίσης» και «δίκαιης» Ευρώπης για όλους όσους είναι στο ευρώ καταρρέει. Προς το παρόν, το «έθνος- Ευρώπη» αναδεικνύεται σε μια Ευρώπη λιτότητας και θανάσιμης δυσαρμονίας. Η νοσταλγική ευχή της επανενδυνάμωσης του κράτους για να ελέγξει την «χωρίς κανόνες» αγορά δεν αποτελεί την εναπομείνασα λύση που μπορεί να κάνει τις ζωές μας καλύτερες: στην καλύτερη περίπτωση , αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Υπάρχει και άλλη εσφαλμένη εναλλακτική που προπαγανδίζεται από διάφορες ακροδεξιές και αντιδραστικές δυνάμεις σε όλη την ήπειρο. Ισχυρίζονται ότι η μόνη λύση είναι να οπισθοχωρήσουμε σε μια «Ευρώπη των εθνών» , όπου κάθε έθνος κράτος θα είναι μόνο του. 

  Θέλουμε να πάμε πέρα από αυτές τις «λύσεις». Μιλάμε για την εναλλακτική πέρα από το κράτος, το έθνος και το κεφάλαιο που έφερε στο προσκήνιο ο αντιεξουσιαστικός αγώνας και η αυτοοργάνωση. 6 χρόνια από την αρχή της οικονομικής κρίσης επιτέλους κάνουμε την αρχή στο απαραίτητο πρόταγμα μιας διεθνικής πλατφόρμας για ριζοσπαστική ανταλλαγή απόψεων, συζήτησης και δράσεων. Θεωρούμε το εγχείρημα Βeyond Europe/ antiauthoritarian platform against Capitalism  («Πέρα από την Ευρώπη/ Αντιεξουσιαστική πλατφόρμα ενάντια στον καπιταλισμό») σαν μια μικρή αρχή που έχει αργήσει προ πολλού. Απλά ένα ξεκίνημα για τη γνωριμία και αλληλοκατανόηση μεταξύ αντικαπιταλιστικών συλλογικοτήτων, πέρα από τα συνήθη σύνορα και όρια. 

Η καταγωγή της ιδέας 
  Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι οι μερικοί αγώνες σε εθνικό επίπεδο , εντός και ενάντια στους χώρους της παραγωγής και αναπαραγωγής δεν είναι αρκετοί για να αντισταθούν στα μέτρα λιτότητας της «Τρόικα» (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα , Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Όλο και περισσότερο όσοι εμπλέκονται σε κοινωνικούς αγώνες αντιμετωπίζουν τα όρια της εθνικής απομόνωσης και την επιτακτική ανάγκη αναφοράς σε κοινά σημεία ανάλυσης και αγώνα: την ανάγκη να δουλέψουν στην κατεύθυνση της οικοδόμησης διεθνικών κινημάτων που χτίζουν σχέσεις  μεταξύ τους εντός κι εκτός συνόρων και που θα είναι ικανά να δημιουργούν νέες δυναμικές και να διαταράζουν, τουλάχιστον στο επίπεδο των ιδεών, τις παραδοσιακές συλλήψεις που συγκροτούν το πολιτικό πεδίο. 

  Προς το παρόν οι διαδικασίες ανταλλαγής απόψεων μεταξύ ανθρώπων που αγωνίζονται στην Ευρώπη και πέρα είναι υπανάπτυκτες. Ως κινήματα, μας λείπουν ακόμα οι ικανότητες και η τεχνογνωσία που χρειάζεται για μακροπρόθεσμο συντονισμό και αντίσταση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πέρα. Δεν βλέπουμε και πολλές ευκαιρίες ακόμα και για την ανταλλαγή εμπειριών από την ιστορία μας ή και από το παρόν. Αν θέλουμε να δομήσουμε αποτελεσματικά διεθνικά κινήματα πρέπει να αρχίσουμε να πειραματιζόμαστε στον πραγματικό  και στον ψηφιακό χώρο όπου μπορούμε να έρθουμε κοντά και να αναπτύξουμε τέτοια σχέδια από κοινού. Ευτυχώς, πολλές συλλογικότητες και άτομα έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει η ανάγκη να περάσουμε από την επίσκεψη και την κατανάλωση των «hotspot» κινηματικής διαμαρτυρίας και ριζοσπαστικής δημοσιογραφίας , σε ένα πιο αναβαθμισμένο επίπεδο δραστηριότητας και αλληλεγγύης και να δομήσουμε σταθερές επαφές με συντρόφους σε όλα τα μέρη. Πρόκειται για μια πειραματική διαδικασία δημιουργίας των εργαλείων και των απαραίτητων χώρων , αφενός για να υπερβούμε τα εμπόδια που συναντάμε τώρα και αφετέρου να δικτυωνόμαστε με μεγαλύτερη συνέπεια.

 Είχαμε μια πρώτη εμπειρία στις διαδικασίες της διεθνικής οργάνωσης όταν συνδιοργανώσαμε το Μ31, την ευρωπαϊκή ημέρα αποκεντρωμένων δράσεων ενάντια στον καπιταλισμό η οποία έλαβε χώρα την 31 Μαρτίου του 2012. Πολλοί από τους ακτιβιστές στην Γερμανία αναγκάστηκαν να διαπιστώσουν ότι, ενώ οι μαζικές διαδηλώσεις είναι συνηθισμένες στην Ελλάδα, αυτό δε σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα ανταποκριθούν σε ένα κάλεσμα αντικαπιταλιστικών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Διαφορετικές περιστάσεις απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις και αυτές μπορούν να αποφασιστούν μόνο από αυτούς που τις θέτουν σε πράξη. Μάθαμε επίσης ότι είναι άλλο πράγμα ο σχεδιασμός ενός τοπικού γεγονότος στο πλαίσιο μιας και μοναδικής ημέρας δράσης και εντελώς διαφορετικό η αρχή μιας προσηλωμένης και συνεχιζόμενης διαδικασίας συζήτησης και μακροπρόθεσμου συντονισμού μεταξύ ριζοσπαστικών συλλογικοτήτων. Φυσικά αναγκαστήκαμε να ανακαλύψουμε ότι πολλές συλλογικότητες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συμμετέχουν σε αυτές τις μακροπρόθεσμες διαδικασίες. Αυτό βασίζεται και στην οπτική της κάθε συλλογικότητας – πόσο σημαντική θεωρεί τη διεθνική δράση- αλλά είναι και ζήτημα εφοδίων και δυνατοτήτων, το οποίο εξαρτάται και από την κατάσταση που βρίσκεται η κάθε συλλογικότητα . Ελπίζουμε να δούμε πολλές από αυτές τις συλλογικότητες ξανά, είτε ως μέρος του Beyond Europe  είτε να οργανώνεται στην ίδια γραμμή με εμάς. 

  Τα τελευταία χρόνια μας έχουν δείξει τα όρια της οργάνωσής μας επί του παρόντος. Τα όρια αυτά θέλουμε και πρέπει να τα υπερβούμε. Στην Ελλάδα τα κινήματα έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι αγώνες που σταματούν σε εθνικό επίπεδο δεν πρόκειται να φέρουν πραγματική αλλαγή, γιατί μόνη η πτώση της ελληνικής κυβέρνησης δε θα φέρει μακροπρόθεσμη αλλαγή μέσα στην πολύπλοκη ευρωπαϊκή κατάσταση. Στη Γερμανία οι ακτιβιστές πέφτουν στην παγίδα της αντίληψης «δεν υπάρχουν αγώνες στο παρόν» και πολλοί έχουν σταματήσει και να τους ψάχνουν. Στην Αγγλία, αντιεξουσιαστικές και αντικαπιταλιστικές συλλογικότητες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ανάπτυξη έμπρακτων παρεμβάσεων και σύνδεσης με την ευρύτερη κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση, μόνοι μας είμαστε αδύναμοι και μόνο με την δράση τοπικά και τη σκέψη στο παγκόσμιο μπορούμε να προχωρήσουμε: μόνο μέσω συντονισμένης διεθνούς δράσης μπορεί να επιτευχθεί μια κοινωνία πέρα από το κράτος , το έθνος και το κεφάλαιο. 

Τι θέλουμε- Ανακάλυψη, Ανταλλαγή, Συζήτηση, Δράση
Πρέπει να (επανα)καταλάβουμε την αρχή της αλληλεγγύης και να της δώσουμε ένα αντιεξουσιαστικό, απελευθερωτικό και ριζοσπαστικό περιεχόμενο. Η έννοια της αλληλεγγύης πρέπει να απελευθερωθεί από την απομόνωση των αγώνων με μερικό περιεχόμενο: πρέπει να αναβιώσει, να αναβαθμιστεί και να καθαρθεί από την αντιδραστική και εθνικιστική καπηλεία . Πρέπει επίσης να την πάρουμε πίσω από την οικειοποίησή της από τον καπιταλισμό : αλληλεγγύη δε σημαίνει «φιλανθρωπία» ή «επένδυση». 

Πρέπει να ανακαλύψουμε τα όρια των καπιταλιστικών διαδικασιών εντός και εκτός Ευρώπης. Πρέπει να αντλήσουμε πληροφορίες για τους κρατικούς οργανισμούς και τις επιχειρήσεις που δρουν διεθνώς : ποιες οι λειτουργίες τους και πώς σχετίζονται με την οργάνωση της ροής του κεφαλαίου και της εξουσίας που παράγει την παρούσα κρίση και λιτότητα; Περαιτέρω πρέπει να κατανοήσουμε την τοπική κατάσταση σε κάθε χώρα. Πώς επηρεάζουν και αλλάζουν οι πολιτικές λιτότητας την καθημερινή ζωή; Πώς οργανώνονται οι άνθρωποι ενάντια στις μειώσεις των μισθών και την αυξανόμενη ανεργία; Μετασχηματίζονται οι κλασικοί αμυντικοί αγώνες σε επιθετικούς ; Επίσης, πώς γίνεται αυτό; Οι κοινωνικές σχέσεις αλλάζουν εν μέσω αυτής της επίθεσης ενάντια στην κοινωνία. Όσο βαθύτερα εντάσσεται η αναπαραγωγή των ζωών μας στην κρίση, τόσο επιδεινώνονται οι πατριαρχικές δομές που είναι κεντρικές στον σύγχρονο καπιταλισμό. Ενάντια στο μοτίβο της ενδυνάμωσης των φασιστικών οργανώσεων, ειδικά στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία, και στον εξαπλούμενο ρατσισμό και εθνικισμό στις αποκαλούμενες δυτικές χώρες, πρέπει να συντονιστούμε και στο ζήτημα των αντιδραστικών απαντήσεων στην κρίση. Για παράδειγμα : στην Αγγλία μια νέα ανάπτυξη αντιφασιστικών πρωτοβουλιών αναδύεται για να παρέμβει ενάντια στην δεξιά λαϊκιστική και φασιστική προπαγάνδα. Η εμπειρία αυτή σίγουρα είναι οικεία στους Έλληνες συντρόφους που είχαν να αντιμετωπίσουν νέες απειλές σε πρόσφυγες, ομοφυλόφιλους και τους ίδιους από την ξαφνική μεγέθυνση της Χρυσής Αυγής.  Οι Γερμανοί ακτιβιστές είχαν παρόμοιες εμπειρίες κατά τη διάρκεια των ρατσιστικών πογκρόμ στη δεκαετία του ’90. Θέλουμε να μοιραστούμε επιτυχίες, λάθη και αναλύσεις με συντρόφους από διαφορετικές χώρες ώστε να μπορούμε να δρούμε αποτελεσματικά όταν αντιμετωπίζουμε παρόμοια φαινόμενα. 

Μαζί πρέπει να αναπτύξουμε το όπλο της κριτικής ενώ εισαγόμαστε ταυτόχρονα, αργά και προσεκτικά, σε μια συζήτηση για το πού πάμε. Μπορούν οι θεωρητικές και πρακτικές μας εμπειρίες να ανταλλαχθούν με τέτοιο τρόπο ώστε οι σύντροφοι να μπορέσουν να τις αντιληφθούν και να τις χρησιμοποιήσουν; Για παράδειγμα, πώς πρέπει να ασκείται κριτική στο έθνος και την εθνική ενότητα; Και κυρίως πρέπει να συζητήσουμε συλλογικά τα θέματα που αφορούν όλους μας: για παράδειγμα τη φύση της σύγχρονης Ευρώπης. Πώς θέλουμε να την ξεπεράσουμε; Τι θέλουμε να κάνουμε ύστερα; Και φυσικά πρέπει να κάνουμε τα βήματα και να κινηθούμε σιγά σιγά προς τη συζήτηση με συντρόφους από άλλες ηπείρους. 

Δεν θέλουμε να περιοριστούμε σε θεωρητικό κύκλο. Η διάδρασή πρέπει να βρει την έκφρασή της σε πρακτικά ζητήματα, από την στιγμή που καμία σημαντική αλλαγή δεν πραγματοποιήθηκε μόνο με τη συγγραφή κειμένων. Δεν μπορούμε να αναπτύξουμε τη συλλογική μας πολιτική δύναμη από τους καναπέδες. Φυσικά, μπορούμε να κρατήσουμε τη σταθερή συνταγή αλληλεγγύης: δηλαδή, όταν συμβαίνει κάτι σε ένα μέρος, μαζευόμαστε στα άλλα μέρη με πανό και καπνογόνα, τραβάμε μερικές φωτογραφίες και τις επικοινωνούμε από τα μέσα μας. Αυτό είναι προτιμότερο από το τίποτα και ακόμα ένας τρόπος αλληλοαναφοράς. Αλλά πρέπει να πάμε πιο πέρα.

Η ευρωπαϊκή γενική απεργία Ν14 ήταν άλλο ένα πείραμα στην κατεύθυνση της διεύρυνσης και συγκρότησης της ιδέας της αλληλεγγύης. Αν και υπάρχουν προβλήματα με τις μεγάλες μέρες διεθνών δράσεων, αν οργανωθούν σωστά μπορούν να έχουν θετικά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Άλλες συνεχείς μέθοδοι μπορούν να είναι η προώθηση των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και η στήριξη στην πράξη , συμπεριλαμβανομένης της διάθεσης των αγαθών και προϊόντων τους σε ευρύτερο επίπεδο (για παράδειγμα η ΒΙΟΜΕ , το αυτοοργανωμένο εργοστάσιο στην Ελλάδα). Είναι σημαντικό επίσης να ανταλλάσουμε τη γνώση μας πάνω στα εγχειρήματα των κοινών (commons) και κοινωνικοποίησης κάθε μορφής και να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε πληθώρα δημοκρατικών διαδικασιών. Τελικά, υπάρχουν πολλοί τρόποι για την εξάπλωση της πρακτικής αλληλεγγύης που πρέπει να τους αναζητήσουμε. Έτσι, υπάρχουν πολλά ζητήματα σε διαφορετικά επίπεδα που θέλουμε και πρέπει να κάνουμε από κοινού. 

Ορίζοντες 
Οι ορίζοντες αυτής της πλατφόρμας δεν είναι , και ελπίζουμε πως ποτέ δε θα είναι, εντελώς καθορισμένοι. Δε θέλουμε να οριοθετήσουμε τη φαντασία μας- οραματιζόμαστε το ταπεινό ξεκίνημα, την ανταλλαγή απόψεων και ελπίζουμε να μεταβούμε σε συντονισμένες δράσεις και ακόμα παραπέρα. Όλα είναι ανοιχτά. Το πώς θα αναπτυχθεί αυτό το εγχείρημα να το αποφασίσουμε εμείς - παράλληλα με τις δυναμικές των κινημάτων και των αγώνων που θα αναδυθούν τριγύρω μας ασφαλώς! Το εγχείρημα ξεκινάει μικρό- με τέσσερεις συλλογικότητες σε τέσσερις χώρες. Είναι ξεκάθαρα μη αντιπροσωπευτικό, ούτε καν περιέχει όλους τους μεγάλους αγώνες που βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα και ελπίζουμε ότι και άλλες συλλογικότητες που μοιράζονται μια κοινή οπτική με εμάς θα συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία δικτύωσης. Αν θες να μάθεις περισσότερα για το πώς μπορείς να πάρεις μέρος, έλα σε επαφή μαζί μας. 

Είναι ξεκάθαρο ότι ,αν δεν προσπαθήσουμε να οργανωθούμε με αυτό τον τρόπο , αν δεν εντείνουμε τις διαδικασίες ανταλλαγής εμπειριών και αν δεν αναπτύξουμε μια κοινή ανάλυση της διεθνούς λειτουργίας αυτού του συστήματος, δε θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε τη δική μας ατζέντα. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε στη βάση του ότι το δόγμα «ΤΙΝΑ» (There Is No Other Alternative-δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική) δεν είναι παρά το ιδεολόγημα όσων δε θέλουν να δουν πραγματικό μετασχηματισμό. Σε αυτούς τους καιρούς της λιτότητας και της κοινωνικής εξέγερσης, πρέπει να πάμε τις μορφές οργάνωσης και δράσης μας στο επόμενο επίπεδο. Πρέπει να κατανοήσουμε τη συγκυρία και να δράσουμε- να πάρουμε τη ριζοσπαστική κριτική του κράτους, του έθνους και του κεφαλαίου και την προώθηση της αυτοοργάνωσης και της αντιεξουσίας από το επίπεδό μας, και να την μεταλαμπαδεύσουμε σε κάθε γειτονιά:  και ακόμα παραπέρα. 

Beyond Europe, Νοέμβριος 2013 

Ημέρα αφιερωμένη στη Βιο.Με στο Μικρόπολις (16/12)

- Απευθείας διάθεση προϊόντων όλη μέρα

- Κουζίνα οικονομικής ενίσχυσης στις 14:00

- Εκδήλωση με συμμετοχές από κατειλημμένα εργοστάσια σε Ιταλία (OZ) και Αργεντινή (IMPA) στις 18:30

- Ρεμπέτικο γλέντι το βράδυ από το Σωματείο βάσης μουσικών κι εργαζομένων στο χώρο του ακροάματος 


Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Ραδιοφωνικές εκπομπές της ΑΚ Θεσ/νίκης στο Ραδιόφωνο του Μικρόπολις


Ο Chomsky για τις Σκουριές

Σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα (Αυγή) ο αμερικάνος φιλόσοφος, γλωσσολόγος και αναλυτής αναφέρθηκε και στο θέμα της εξόρυξης των Σκουριών. Αντιγράφουμε το κομμάτι της συνέντευξης που αναφέρεται στο συγκεκριμένο θέμα:

Δεν έχει αμφισβητηθεί ποτέ η εγγενής ανάγκη του καπιταλισμού να καταστρέφει. Στις πρόσφατες αναλύσεις σας έχετε εστιάσει στην περιβαλλοντική καταστροφή. Κατά ποια έννοια;
Νομίζω ότι απειλείται η αξιοπρεπής ανθρώπινη επιβίωση. Τα πρώτα θύματα είναι, όπως συνήθως, οι πιο αδύναμοι και πιο ευάλωτοι. Αυτό κατέστη σαφές ακόμη και στη σύνοδο για την κλιματική αλλαγή που ολοκληρώθηκε πρόσφατα στη Βαρσοβία, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως η κατάσταση θα συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς.
Ο ιστορικός του μέλλοντος -αν θα υπάρχει- θα παρατηρεί το τρέχον θέαμα εντυπωσιασμένος. Το αρχικό πρόταγμα του αγώνα να αποτραπεί η καταστροφή δίνουν οι λεγόμενες «πρωτόγονες κοινωνίες»: οι ιθαγενείς κάτοικοι του Καναδά, οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Νότιας Αμερικής και ούτω καθ' εξής σε όλον τον κόσμο. Αυτόν τον αγώνα για τη διάσωση και την προστασία του περιβάλλοντος τον βλέπουμε να διεξάγεται σήμερα και στην Ελλάδα, όπου οι κάτοικοι από τις Σκουριές Χαλκιδικής αντιστέκονται ηρωικά στις αρπακτικές διαθέσεις της Eldorado Gold και στην αστυνομική στήριξη που τους παρέχει το ελληνικό κράτος.
Στον γκρεμό με τόσο ενθουσιασμό μάς οδηγούν οι πλουσιότερες και πιο ισχυρές κοινωνίες, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα προέβλεπε η λογική -εκτός από τον παρανοϊκό ορθολογισμό του «πραγματικά υπαρκτού σοσιαλισμού».

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Πέμπτη 5 Δεκέμβρη όλοι στον Πολύγυρο!


Cocktail party οικονομικής ενίσχυσης

Στις 4 Δεκεμβρίου 2013, 10μμ θα γίνει Cocktail party οικονομικής ενίσχυσης της επιτροπής αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο "Σχολείο για τη μάθηση της Ελευθερίας"

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Η αλήθεια δεν φιμώνεται με συρματοπλέγματα και φράκτες... (video)


Την Δευτέρα 25-11-2013 πολίτες που διαμαρτύρονται για την εγκατάσταση μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική, έκαναν μια ακόμα συμβολική -ειρηνική διαμαρτυρία- στο Χονδρό Δένδρο. Όσοι βρέθηκαν εκεί είδαν με έκπληξη να έχει κινητοποιηθεί για μια ακόμη φορά μια τεράστια Αστυνομική δύναμη ( 5-6 ΄΄κλούβες΄΄, πάνω από 6 περιπολικά - τζιπ, αρκετές μηχανές...) . Στην εποχή των ''χορηγιών''  και της προπαγάνδας, του μνημονίου και της τρόικας, η αλήθεια και η κοινή λογική καταπατούνται βάναυσα.

Τα συρματοπλέγματα και οι φράκτες που συνεχώς υψώνει η εταιρεία δεν απαντούν όμως...

Για το τελευταίο  ατύχημα με φορτηγό στην Ρεντίνα που μεταφέρονταν επικίνδυνα υλικά σύμφωνα με την σήμανση της ίδιας της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός - EL Dorado Gold...

Γιατί το πόσιμο νερό του Νεοχωρίου βρέθηκε να είναι ακατάλληλο για χρήση λόγω υψηλών συγκεντρώσεων αρσενικού...

Για ποιους λόγους μη συμμόρφωσης με τις νόμιμες διαδικασίες , σταμάτησε η μεταφορά ΄΄υλικού΄΄ της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός - EL Dorado Gold μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης...

Γιατί έγινε παράβαση από το Λιμεναρχείο στο Δήμο Αριστοτέλη για μη συμμόρφωσή του σύμφωνα με το νόμο ως προς την τοποθέτηση πινακίδων απαγόρευσης της κολύμβησης στην παραλία Στρατωνίου...

Στο γεγονός ότι το επιχείρημα περί δήθεν ΄΄αρμονικής συνύπαρξης΄΄ μεταλλευτικής δραστηριότητας και λοιπών δραστηριοτήτων (τουρισμός, γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία κτλ) κονιορτοποιήθηκε μετά και από τους  χάρτες της ίδιας της εταιρείας El Dorado Gold που παρουσιάστηκαν και δείχνουν δεκάδες νέες υποψήφιες μεταλλευτικές θέσεις όπως Τσικάρα, Πιάβιτσα, Φισώκα αλά και Καραντώνα, Ζέπκο , Βίνα, Άσπρα Χώματα, Στρεμπένικο, Βασδέκη , Κηπουρίτσα και άλλες...Οι Σκουριές είναι μόνο η κορυφή του μεταλλευτικού παγό(βουνου) που απειλεί την Χαλκιδική και άλλη μια  απόδειξη είναι οι χάρτες της ίδιας της εταιρείας...

Γιατί έγιναν ΄΄εργασίες΄΄ (επιχωματώσεις , διανοίξεις δρόμων κτλ) σε ρέμα που δεν έχει οροθετηθεί στις Σκουριές...

Στο γεγονός ότι δημοσιοποιήθηκε η μόλυνση  ρέματος στην Ολυμπιάδα με βαρέα μέταλλα...

Γιατί η επιστημονική έρευνα που παρουσιάστηκε πρόσφατα (2013) για την μόλυνση στον Όρμο Στρατωνίου και ήρθε να προστεθεί σε αυτή του καθηγητή Σταμάτη αναφέρει μεταξύ άλλων ...
(...The  interpretation  of  the  increased levels is under investigation since the load-out facility of the mining operations in the town  of  Stratoni  affects  the  whole  ecosystem.  Surface  distribution  analysis  of  the studied  radionuclides  and  toxic  metals  (e.g.  TENORM,  As,  Pb  and  Cu)  indicates maximum  contamination  levels  close  to  the  factory  area,...)

Στο γεγονός της ανυπαρξίας ουσιαστικών ελέγχων από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας σε συνδυασμό με το φαινόμενο της ΄΄χορηγίας΄΄ σε κάποια από αυτά (πχ Αστυνομία , Δήμο)...

Στο γεγονός της βίαιης καταστολής των ειρηνικών -στην συντριπτική τους πλειοψηφία- αντιδράσεων των κατοίκων κατά των μεταλλείων και στην ακραία ποινικοποίηση των διαμαρτυριών τους...

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ούτε φυλακίζονται ούτε φράζονται με αγκαθωτά  συρματοπλέγματα 

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Συνέντευξη τύπου (ολόκληρη) για τις Σκουριές στην ΕΡΤ3 - 7/11/13 (βίντεο)

Συνέντευξη τύπου για τις Σκουριές που πραγματοποιήθηκε στην ΕΡΤ3, σε ένδειξη συμπαραστάτης προς τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Χονδρό Δένδρο 24-11-2013, συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού (βίντεο)


Στιγμιότυπα από τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού που πραγματοποιήθηκε στο Χονδρό Δένδρο, στην είσοδο του δασικού δρόμου για τις Σκουριές, σήμερα Κυριακή 24-11-2013 κάτω από πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες.

Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία πολύ ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων (4 ΄΄κλούβες΄΄) σε μια ακόμη ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων που προκάλεσε δυσμενή και ειρωνικά σχόλια μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις για ΄΄χορηγίες΄΄ της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στην Ελληνική Αστυνομία και Δήμο Αριστοτέλη και τα επαναλαμβανόμενα ατυχήματα με φορτηγά στον Δήμο Ρεντίνας. Το ερώτημα ποιος ελέγχει τα ΄΄σούρτα φέρτα΄΄ των φορτηγών της Ελληνικός Χρυσός καθώς και την επικινδυνότητα των υλικών που αυτά μεταφέρουν δυστυχώς δεν έχει απαντηθεί...

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Κείμενο από διωκόμενους Θεσσαλονίκης για τις Σκουριές

Πλέον είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι το ελληνικό κράτος τα παίζει όλα για όλα προκειμένου να διασώσει ότι του έχει απομείνει από το δημοκρατικό του προσωπείο. Ένας από τους άξονες όλης του αυτής της προσπάθειας είναι η καταστολή οποιουδήποτε αντιστέκεται στο συνεχόμενο εκφασισμό του κράτους. Τα παραδείγματα πολλά, όπως η άγρια καταστολή διαδηλώσεων, οι ποινικοποιήσεις απεργιών, οι εκκενώσεις καταλήψεων και κοινωνικών χώρων.

Το μεγάλο βήμα όμως το κράτος το έκανε στην περίπτωση των Σκουριών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τέθηκε σε εφαρμογή η θεωρία των δύο άκρων. Το κράτος έρχεται να εξισώσει τη βία και θηριωδία της Χ.Α. (δολοφονικές επιθέσεις κατά των μεταναστών, κοινωνικών χώρων κ.α.) με τον αγώνα των τοπικών κοινωνιών για ελευθερία και αξιοπρέπεια.

Από τη μια, έχουμε ένα ιεραρχημένο φασιστικό μόρφωμα που αποτελεί το επίσημο παρακράτος και λειτουργεί σε άμεση συνεργασία με το στρατό και την αστυνομία και βασίζεται σε οικονομικές δραστηριότητες του οργανωμένου εγκλήματος. Από την άλλη, έχουμε μια τοπική κοινωνία που παλεύει για την υπεράσπιση του φυσικού της πλούτου απέναντι σε μια εταιρεία που της στερεί τη δυνατότητα της κοινωνικής αναπαραγωγής.

Για πρώτη φορά, άτομα που συμμετέχουν σε κοινωνικούς αγώνες διώκονται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Δηλαδή θεωρείται τρομοκράτης αυτός που υπερασπίζεται τη φύση, την ελευθερία του και την αξιοπρέπειά του. Αν δούμε όμως το ιστορικό των γεγονότων στις Σκουριές, θα διαπιστώσουμε ότι αυτοί που λειτουργούσαν σαν εγκληματική οργάνωση είναι η εταιρεία και η αστυνομία που την προστατεύει. Πριν ενάμιση χρόνο, το Mάρτιο του 2012, 400 εργαζόμενοι της εταιρείας ανεβαίνουν στο βουνό και καταστρέφουν το φυλάκιο που είχε γίνει από τους κατοίκους, με αποτέλεσμα αυτό να καεί ολοσχερώς και ένας από τους κατοίκους που βρίσκονταν εκεί να καταλήξει σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο.

Εν συνεχεία, σε κάθε διαδήλωση, η καταστολή ήταν άγρια, με ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, τραυματισμούς από δακρυγόνα σε ευθεία βολή αλλά και εισβολή ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων μέσα στο χωριό, πνίγοντας το στα δακρυγόνα και σπάζοντας πόρτες σπιτιών τα χαράματα, συλλαμβάνοντας κόσμο.

Στο βωμό της ανάπτυξης και της εξόδου από την κρίση, το ελληνικό κράτος προστατεύει μια εταιρεία, τσακίζοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και δημιουργώντας ένα συνεχές κλίμα τρομοκρατίας. Ουσιαστικά μια ολόκληρη τοπική κοινωνία έχει χαρακτηριστεί κέντρο ανομίας από το κράτος. Αποκορύφωμα η δικογραφία των 3500 σελίδων και των 30 cd με συνομιλίες τηλεφώνων που στοχοποιεί 29 άτομα και τους κατηγορεί για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Διαδηλώναμε, διαδηλώνουμε και θα συνεχίζουμε να διαδηλώνουμε ενάντια σε μια εξόρυξη που θα καταστρέψει τη ζωή μας, ενάντια σε μια εξόρυξη που καταστρέφει το περιβάλλον.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους κατοίκους της Β.Α. Χαλκιδικής στον δίκαιο αυτό αγώνα, διότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Τα κέντρα ανομίας είναι τα κέντρα εξουσίας και όχι τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία

Αγώνας για τη γη και την ελευθερία

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη

Ο φυλακισμένος αγωνιστής Σπύρος Στρατούλης ξεκίνησε την 11η Νοεμβρίου, απεργία πείνας μαχόμενος σκληρά ενάντια στην ποινική μεταχείριση που του επιφύλαξαν οι Αρχές, θέτοντάς τον υπόλογο για την υποτιθέμενη συμμετοχή του σε μία φερόμενη εγκληματική οργάνωση. Ο ίδιος διεκδικεί την απαλλαγή του από τις σχετικές κατηγορίες με βούλευμα που θα εκδοθεί από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, στο οποίο εκκρεμεί η υπόθεση.

Η εμπλοκή του Σπύρου Στρατούλη σε μια ποινική κατηγορία που είναι πέρα από το αξιακό του πεδίο, δεν αντανακλά παρά, το εκδικητικό πρόσωπο των διωκτικών αρχών έναντι της αταλάντευτης στάσης του για το «σωφρονιστικό» - τιμωρητικό σύστημα της φυλακής.

Οι αγώνες για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, οι αγώνες δηλαδή για μια κοινωνία χωρίς φυλακές, είναι και πολύχρονοι και σκληροί. Για αυτό καμιά εξουσία δεν μπορεί ούτε να τους διαστρεβλώσει, ούτε να τους αποσιωπήσει.

Σήμερα με αυτή την δίωξη σε βάρος του, οι αρχές θέλουν να καταστείλουν και να συκοφαντήσουν για άλλη μια φορά αυτούς τους αγώνες.

Η σύνδεσή του Σπύρου Στρατούλη, με το κίνημα αλληλεγγύης στους φυλακισμένους έπρεπε να ποινικοποιηθεί για άλλη μια φορά. Μια τηλεφωνική επικοινωνία με αλληλέγγυους ήταν αρκετή για να συνδεθεί με γεγονότα, τα οποία συνέβησαν σε πολυσύχναστο χώρο μπροστά σε περαστικούς και θαμώνες μαγαζιών.

Το δικαίωμά του να αξιοποιήσει την πενθήμερη άδεια με τον πιο απλό και ανθρώπινο τρόπο, να ξαναβρεί δηλαδή το ρυθμό μιας νέας κοινωνικοποίησης αφού δεν του μένει παρά μόνο ένας χρόνος για να αποφυλακιστεί οριστικά, έγινε αδίκημα γιατί η 20χρονη φυλάκισή του για τις διωκτικές αρχές έπρεπε να συνεχιστεί με ένα είδος αυτοεγκλεισμού και αυτοαπομόνωσης όταν του χορηγούταν ολιγοήμερη έξοδος από τη φυλακή. Το πρόσωπο του φυλακισμένου τον καθιστά για τις αρχές υπόλογο για ό,τι συμβαίνει γύρω του και ανεξάρτητα από τον ίδιο.

Εμείς δε θα επιτρέψουμε καμία στοχοποίηση και προσπάθεια απομόνωσης των φυλακισμένων αγωνιστών

Το αίτημα του Σπύρου Στρατούλη να απαλλαγεί άμεσα από τις αστήριχτες κατηγορίες με αρμόδιο βούλευμα, είναι και δικό μας αίτημα.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Από την Cochabamba της Βολιβίας για την Χαλκιδική, στην αγαπημένη μας Ελλάδα

"Προς τους άνδρες και τις γυναίκες, τη νεολαία, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, προς όλους τους απλούς και εργατικούς ανθρώπους της Χαλκιδικής.

Προς όλους αυτούς και αυτές που εδώ και εκατοντάδες χρόνια συνυπάρχουν μεταξύ τους με ειρήνη, με αδελφοσύνη, με ισότητα, ως βασικές αξίες για την καθημερινή οικοδόμηση της χαράς και της ελπίδας, καθώς και μιας μόνιμης αρμονικής σχέσης με την Πατσαμάμα, τη Μητέρα Γη.

Σε όλους εσάς, που είστε σαν εμάς, εδώ στην Κοτσαμπάμπα, στη Βολιβία, σας λέμε σήμερα ότι δεν είστε μόνοι, είμαστε μαζί σας, γιατί ο αγώνας για τη ζωή, για τη γη, για την χαρά, για τα όνειρά μας, είναι αγώνας όλων των λαών, ενάντια στο κεφάλαιο, ενάντια στις πολυεθνικές, ενάντια στις κυβερνήσεις που ξεπουλούν τον τόπο μας, ενάντια στην αλαζονεία των ισχυρών, ενάντια στη λεηλασία των κοινών. Ξεπερνώντας το φόβο, με αμοιβαία εμπιστοσύνη , απέναντι στον τρόμο προτάσσουμε τον αγώνα, απέναντι στο ψεύδος την αξιοπρέπεια, απέναντι στο θάνατο …τη ζωή.

Εμπρός λοιπόν αδελφοί και αδελφές μας από την Χαλκιδικη… γιατί ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας.
Oscar Olivera Foronda
Πολεμιστές του νερού – Cochabamba Βολιβία

Ένα ηλιόλουστο απόγευμα στη Νότια πλευρά του κόσμου, μια όμορφη μέρα του Νοεμβρίου του 2013."

Πηγή: http://soshalkidiki.wordpress.com/2013/11/07/

Οι διαμαρτυρίες της Cochabamba του 2000 , γνωστή και ως πόλεμος του νερού της Cochabamba ή πόλεμος του νερού στη Βολιβία, ήταν μια σειρά από διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα στην Cochabamba της Βολιβίας, τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, μεταξύ Δεκεμβρίου 1999 και Απριλίου 2000, σε απάντηση για την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού της πόλης από την εταιρεία Semapa. Το κύμα των διαδηλώσεων και η αστυνομική βία περιγράφεται ως δημόσια εξέγερση εναντίον της προσπάθειας αυτής.

πηγή: wikipedia

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

"Συναυλία για μια εξόρυξη που δε θα γίνει ποτέ" (ολόκληρη)


Η "Συναυλία για μια εξόρυξη που δε θα γίνει ποτέ"
που έγινε το Σάββατο 5 Οκτωβρίου, 19:00
στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά

Συμμετέχουν:
Αλκίνοος Ιωαννίδης, Μελίνα Κανά, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Χαϊνηδες, Παύλος Παυλίδης και B-Movies
Η συναυλία μεταδόθηκε ζωντανά από τους εργαζόμενους στην ΕΤ3.
Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Αντιναζιστική εκδήλωση στο Σταυρό Χαλκιδικής (φωτογραφίες)

Φωτογραφίες από την αντιναζιστική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου στις 18.30 στην αίθουσα του ΚΑΠΗ στο Σταυρό Χαλκιδικής 

Tο θέμα της εκδήλωσης ήταν: "Νεοναζισμός, Νεοφασισμός - πως λειτουργεί, πως εισέρχεται στα σχολεία και πως θα τον αντιμετωπίσουμε" με ομιλητή τον καθηγητή Γ. Τσιάκαλο








Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Φωτογραφίες από την παρέμβαση αλληλεγγύης

Φωτογραφίες από την παρέμβαση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του αντιφασιστικού αγώνα, που πραγματοποιήθηκε από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου, έξω από το Α. Τ, Λευκού Πύργου

Το παρακράτος δολοφονεί - το κράτος συνεργεί
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας