Εκπομπές ΑΚ Θεσ/νίκης στο www.entasifm.org (22 & 29/12)

Αντιφασιστική συγκέντρωση στις 17:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση καλεί στις 17:00 σήμερα Κυριακή 22/12/2013 στο Άγαλμα Βενιζέλου.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΏΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Ραδιοφωνική εκπομπή ΑΚ Θεσ/νίκης 15/12/2013

Στα 30 πρώτα λεπτά της εκπομπής είναι η συνέντευξη των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ.

Ημέρα αφιερωμένη στη ΒΙΟ.ΜΕ. στο Μικρόπολις (16/12) (φωτό)

Συνέντευξη εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. για τη ραδιοφωνική εκπομπή της ΑΚ Θεσσαλονίκης

Σποτάκι για την αφιερωμένη μέρα στον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ. στο Μικρόπολις (16/12/2013)

Βασικό κείμενο του Βeyond Europe

Βασικό κείμενο του Βeyond Europe/ antiauthoritarian platform against Capitalism  («Πέρα από την Ευρώπη/ Αντιεξουσιαστική πλατφόρμα ενάντια στον καπιταλισμό») http://beyondeurope.net/

Απλά η αρχή…

  Το σύνθημα «Πέρα από την Ευρώπη» είναι ένα ξεκάθαρο «όχι» για τις παρούσες φαντασιώσεις της Ευρώπης. Είναι ξεκάθαρο πως το όνειρο μιας πολιτικά-οικονομικά ενοποιημένης, «πιο ίσης» και «δίκαιης» Ευρώπης για όλους όσους είναι στο ευρώ καταρρέει. Προς το παρόν, το «έθνος- Ευρώπη» αναδεικνύεται σε μια Ευρώπη λιτότητας και θανάσιμης δυσαρμονίας. Η νοσταλγική ευχή της επανενδυνάμωσης του κράτους για να ελέγξει την «χωρίς κανόνες» αγορά δεν αποτελεί την εναπομείνασα λύση που μπορεί να κάνει τις ζωές μας καλύτερες: στην καλύτερη περίπτωση , αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Υπάρχει και άλλη εσφαλμένη εναλλακτική που προπαγανδίζεται από διάφορες ακροδεξιές και αντιδραστικές δυνάμεις σε όλη την ήπειρο. Ισχυρίζονται ότι η μόνη λύση είναι να οπισθοχωρήσουμε σε μια «Ευρώπη των εθνών» , όπου κάθε έθνος κράτος θα είναι μόνο του. 

  Θέλουμε να πάμε πέρα από αυτές τις «λύσεις». Μιλάμε για την εναλλακτική πέρα από το κράτος, το έθνος και το κεφάλαιο που έφερε στο προσκήνιο ο αντιεξουσιαστικός αγώνας και η αυτοοργάνωση. 6 χρόνια από την αρχή της οικονομικής κρίσης επιτέλους κάνουμε την αρχή στο απαραίτητο πρόταγμα μιας διεθνικής πλατφόρμας για ριζοσπαστική ανταλλαγή απόψεων, συζήτησης και δράσεων. Θεωρούμε το εγχείρημα Βeyond Europe/ antiauthoritarian platform against Capitalism  («Πέρα από την Ευρώπη/ Αντιεξουσιαστική πλατφόρμα ενάντια στον καπιταλισμό») σαν μια μικρή αρχή που έχει αργήσει προ πολλού. Απλά ένα ξεκίνημα για τη γνωριμία και αλληλοκατανόηση μεταξύ αντικαπιταλιστικών συλλογικοτήτων, πέρα από τα συνήθη σύνορα και όρια. 

Η καταγωγή της ιδέας 

  Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι οι μερικοί αγώνες σε εθνικό επίπεδο , εντός και ενάντια στους χώρους της παραγωγής και αναπαραγωγής δεν είναι αρκετοί για να αντισταθούν στα μέτρα λιτότητας της «Τρόικα» (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα , Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Όλο και περισσότερο όσοι εμπλέκονται σε κοινωνικούς αγώνες αντιμετωπίζουν τα όρια της εθνικής απομόνωσης και την επιτακτική ανάγκη αναφοράς σε κοινά σημεία ανάλυσης και αγώνα: την ανάγκη να δουλέψουν στην κατεύθυνση της οικοδόμησης διεθνικών κινημάτων που χτίζουν σχέσεις  μεταξύ τους εντός κι εκτός συνόρων και που θα είναι ικανά να δημιουργούν νέες δυναμικές και να διαταράζουν, τουλάχιστον στο επίπεδο των ιδεών, τις παραδοσιακές συλλήψεις που συγκροτούν το πολιτικό πεδίο. 

  Προς το παρόν οι διαδικασίες ανταλλαγής απόψεων μεταξύ ανθρώπων που αγωνίζονται στην Ευρώπη και πέρα είναι υπανάπτυκτες. Ως κινήματα, μας λείπουν ακόμα οι ικανότητες και η τεχνογνωσία που χρειάζεται για μακροπρόθεσμο συντονισμό και αντίσταση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πέρα. Δεν βλέπουμε και πολλές ευκαιρίες ακόμα και για την ανταλλαγή εμπειριών από την ιστορία μας ή και από το παρόν. Αν θέλουμε να δομήσουμε αποτελεσματικά διεθνικά κινήματα πρέπει να αρχίσουμε να πειραματιζόμαστε στον πραγματικό  και στον ψηφιακό χώρο όπου μπορούμε να έρθουμε κοντά και να αναπτύξουμε τέτοια σχέδια από κοινού. Ευτυχώς, πολλές συλλογικότητες και άτομα έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει η ανάγκη να περάσουμε από την επίσκεψη και την κατανάλωση των «hotspot» κινηματικής διαμαρτυρίας και ριζοσπαστικής δημοσιογραφίας , σε ένα πιο αναβαθμισμένο επίπεδο δραστηριότητας και αλληλεγγύης και να δομήσουμε σταθερές επαφές με συντρόφους σε όλα τα μέρη. Πρόκειται για μια πειραματική διαδικασία δημιουργίας των εργαλείων και των απαραίτητων χώρων , αφενός για να υπερβούμε τα εμπόδια που συναντάμε τώρα και αφετέρου να δικτυωνόμαστε με μεγαλύτερη συνέπεια.

 Είχαμε μια πρώτη εμπειρία στις διαδικασίες της διεθνικής οργάνωσης όταν συνδιοργανώσαμε το Μ31, την ευρωπαϊκή ημέρα αποκεντρωμένων δράσεων ενάντια στον καπιταλισμό η οποία έλαβε χώρα την 31 Μαρτίου του 2012. Πολλοί από τους ακτιβιστές στην Γερμανία αναγκάστηκαν να διαπιστώσουν ότι, ενώ οι μαζικές διαδηλώσεις είναι συνηθισμένες στην Ελλάδα, αυτό δε σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα ανταποκριθούν σε ένα κάλεσμα αντικαπιταλιστικών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Διαφορετικές περιστάσεις απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις και αυτές μπορούν να αποφασιστούν μόνο από αυτούς που τις θέτουν σε πράξη. Μάθαμε επίσης ότι είναι άλλο πράγμα ο σχεδιασμός ενός τοπικού γεγονότος στο πλαίσιο μιας και μοναδικής ημέρας δράσης και εντελώς διαφορετικό η αρχή μιας προσηλωμένης και συνεχιζόμενης διαδικασίας συζήτησης και μακροπρόθεσμου συντονισμού μεταξύ ριζοσπαστικών συλλογικοτήτων. Φυσικά αναγκαστήκαμε να ανακαλύψουμε ότι πολλές συλλογικότητες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συμμετέχουν σε αυτές τις μακροπρόθεσμες διαδικασίες. Αυτό βασίζεται και στην οπτική της κάθε συλλογικότητας – πόσο σημαντική θεωρεί τη διεθνική δράση- αλλά είναι και ζήτημα εφοδίων και δυνατοτήτων, το οποίο εξαρτάται και από την κατάσταση που βρίσκεται η κάθε συλλογικότητα . Ελπίζουμε να δούμε πολλές από αυτές τις συλλογικότητες ξανά, είτε ως μέρος του Beyond Europe  είτε να οργανώνεται στην ίδια γραμμή με εμάς. 

  Τα τελευταία χρόνια μας έχουν δείξει τα όρια της οργάνωσής μας επί του παρόντος. Τα όρια αυτά θέλουμε και πρέπει να τα υπερβούμε. Στην Ελλάδα τα κινήματα έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι αγώνες που σταματούν σε εθνικό επίπεδο δεν πρόκειται να φέρουν πραγματική αλλαγή, γιατί μόνη η πτώση της ελληνικής κυβέρνησης δε θα φέρει μακροπρόθεσμη αλλαγή μέσα στην πολύπλοκη ευρωπαϊκή κατάσταση. Στη Γερμανία οι ακτιβιστές πέφτουν στην παγίδα της αντίληψης «δεν υπάρχουν αγώνες στο παρόν» και πολλοί έχουν σταματήσει και να τους ψάχνουν. Στην Αγγλία, αντιεξουσιαστικές και αντικαπιταλιστικές συλλογικότητες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ανάπτυξη έμπρακτων παρεμβάσεων και σύνδεσης με την ευρύτερη κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση, μόνοι μας είμαστε αδύναμοι και μόνο με την δράση τοπικά και τη σκέψη στο παγκόσμιο μπορούμε να προχωρήσουμε: μόνο μέσω συντονισμένης διεθνούς δράσης μπορεί να επιτευχθεί μια κοινωνία πέρα από το κράτος , το έθνος και το κεφάλαιο. 

Τι θέλουμε- Ανακάλυψη, Ανταλλαγή, Συζήτηση, Δράση

Πρέπει να (επανα)καταλάβουμε την αρχή της αλληλεγγύης και να της δώσουμε ένα αντιεξουσιαστικό, απελευθερωτικό και ριζοσπαστικό περιεχόμενο. Η έννοια της αλληλεγγύης πρέπει να απελευθερωθεί από την απομόνωση των αγώνων με μερικό περιεχόμενο: πρέπει να αναβιώσει, να αναβαθμιστεί και να καθαρθεί από την αντιδραστική και εθνικιστική καπηλεία . Πρέπει επίσης να την πάρουμε πίσω από την οικειοποίησή της από τον καπιταλισμό : αλληλεγγύη δε σημαίνει «φιλανθρωπία» ή «επένδυση». 

Πρέπει να ανακαλύψουμε τα όρια των καπιταλιστικών διαδικασιών εντός και εκτός Ευρώπης. Πρέπει να αντλήσουμε πληροφορίες για τους κρατικούς οργανισμούς και τις επιχειρήσεις που δρουν διεθνώς : ποιες οι λειτουργίες τους και πώς σχετίζονται με την οργάνωση της ροής του κεφαλαίου και της εξουσίας που παράγει την παρούσα κρίση και λιτότητα; Περαιτέρω πρέπει να κατανοήσουμε την τοπική κατάσταση σε κάθε χώρα. Πώς επηρεάζουν και αλλάζουν οι πολιτικές λιτότητας την καθημερινή ζωή; Πώς οργανώνονται οι άνθρωποι ενάντια στις μειώσεις των μισθών και την αυξανόμενη ανεργία; Μετασχηματίζονται οι κλασικοί αμυντικοί αγώνες σε επιθετικούς ; Επίσης, πώς γίνεται αυτό; Οι κοινωνικές σχέσεις αλλάζουν εν μέσω αυτής της επίθεσης ενάντια στην κοινωνία. Όσο βαθύτερα εντάσσεται η αναπαραγωγή των ζωών μας στην κρίση, τόσο επιδεινώνονται οι πατριαρχικές δομές που είναι κεντρικές στον σύγχρονο καπιταλισμό. Ενάντια στο μοτίβο της ενδυνάμωσης των φασιστικών οργανώσεων, ειδικά στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία, και στον εξαπλούμενο ρατσισμό και εθνικισμό στις αποκαλούμενες δυτικές χώρες, πρέπει να συντονιστούμε και στο ζήτημα των αντιδραστικών απαντήσεων στην κρίση. Για παράδειγμα : στην Αγγλία μια νέα ανάπτυξη αντιφασιστικών πρωτοβουλιών αναδύεται για να παρέμβει ενάντια στην δεξιά λαϊκιστική και φασιστική προπαγάνδα. Η εμπειρία αυτή σίγουρα είναι οικεία στους Έλληνες συντρόφους που είχαν να αντιμετωπίσουν νέες απειλές σε πρόσφυγες, ομοφυλόφιλους και τους ίδιους από την ξαφνική μεγέθυνση της Χρυσής Αυγής.  Οι Γερμανοί ακτιβιστές είχαν παρόμοιες εμπειρίες κατά τη διάρκεια των ρατσιστικών πογκρόμ στη δεκαετία του ’90. Θέλουμε να μοιραστούμε επιτυχίες, λάθη και αναλύσεις με συντρόφους από διαφορετικές χώρες ώστε να μπορούμε να δρούμε αποτελεσματικά όταν αντιμετωπίζουμε παρόμοια φαινόμενα. 

Μαζί πρέπει να αναπτύξουμε το όπλο της κριτικής ενώ εισαγόμαστε ταυτόχρονα, αργά και προσεκτικά, σε μια συζήτηση για το πού πάμε. Μπορούν οι θεωρητικές και πρακτικές μας εμπειρίες να ανταλλαχθούν με τέτοιο τρόπο ώστε οι σύντροφοι να μπορέσουν να τις αντιληφθούν και να τις χρησιμοποιήσουν; Για παράδειγμα, πώς πρέπει να ασκείται κριτική στο έθνος και την εθνική ενότητα; Και κυρίως πρέπει να συζητήσουμε συλλογικά τα θέματα που αφορούν όλους μας: για παράδειγμα τη φύση της σύγχρονης Ευρώπης. Πώς θέλουμε να την ξεπεράσουμε; Τι θέλουμε να κάνουμε ύστερα; Και φυσικά πρέπει να κάνουμε τα βήματα και να κινηθούμε σιγά σιγά προς τη συζήτηση με συντρόφους από άλλες ηπείρους. 

Δεν θέλουμε να περιοριστούμε σε θεωρητικό κύκλο. Η διάδρασή πρέπει να βρει την έκφρασή της σε πρακτικά ζητήματα, από την στιγμή που καμία σημαντική αλλαγή δεν πραγματοποιήθηκε μόνο με τη συγγραφή κειμένων. Δεν μπορούμε να αναπτύξουμε τη συλλογική μας πολιτική δύναμη από τους καναπέδες. Φυσικά, μπορούμε να κρατήσουμε τη σταθερή συνταγή αλληλεγγύης: δηλαδή, όταν συμβαίνει κάτι σε ένα μέρος, μαζευόμαστε στα άλλα μέρη με πανό και καπνογόνα, τραβάμε μερικές φωτογραφίες και τις επικοινωνούμε από τα μέσα μας. Αυτό είναι προτιμότερο από το τίποτα και ακόμα ένας τρόπος αλληλοαναφοράς. Αλλά πρέπει να πάμε πιο πέρα.

Η ευρωπαϊκή γενική απεργία Ν14 ήταν άλλο ένα πείραμα στην κατεύθυνση της διεύρυνσης και συγκρότησης της ιδέας της αλληλεγγύης. Αν και υπάρχουν προβλήματα με τις μεγάλες μέρες διεθνών δράσεων, αν οργανωθούν σωστά μπορούν να έχουν θετικά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Άλλες συνεχείς μέθοδοι μπορούν να είναι η προώθηση των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και η στήριξη στην πράξη , συμπεριλαμβανομένης της διάθεσης των αγαθών και προϊόντων τους σε ευρύτερο επίπεδο (για παράδειγμα η ΒΙΟΜΕ , το αυτοοργανωμένο εργοστάσιο στην Ελλάδα). Είναι σημαντικό επίσης να ανταλλάσουμε τη γνώση μας πάνω στα εγχειρήματα των κοινών (commons) και κοινωνικοποίησης κάθε μορφής και να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε πληθώρα δημοκρατικών διαδικασιών. Τελικά, υπάρχουν πολλοί τρόποι για την εξάπλωση της πρακτικής αλληλεγγύης που πρέπει να τους αναζητήσουμε. Έτσι, υπάρχουν πολλά ζητήματα σε διαφορετικά επίπεδα που θέλουμε και πρέπει να κάνουμε από κοινού. 

Ορίζοντες 

Οι ορίζοντες αυτής της πλατφόρμας δεν είναι , και ελπίζουμε πως ποτέ δε θα είναι, εντελώς καθορισμένοι. Δε θέλουμε να οριοθετήσουμε τη φαντασία μας- οραματιζόμαστε το ταπεινό ξεκίνημα, την ανταλλαγή απόψεων και ελπίζουμε να μεταβούμε σε συντονισμένες δράσεις και ακόμα παραπέρα. Όλα είναι ανοιχτά. Το πώς θα αναπτυχθεί αυτό το εγχείρημα να το αποφασίσουμε εμείς - παράλληλα με τις δυναμικές των κινημάτων και των αγώνων που θα αναδυθούν τριγύρω μας ασφαλώς! Το εγχείρημα ξεκινάει μικρό- με τέσσερεις συλλογικότητες σε τέσσερις χώρες. Είναι ξεκάθαρα μη αντιπροσωπευτικό, ούτε καν περιέχει όλους τους μεγάλους αγώνες που βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα και ελπίζουμε ότι και άλλες συλλογικότητες που μοιράζονται μια κοινή οπτική με εμάς θα συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία δικτύωσης. Αν θες να μάθεις περισσότερα για το πώς μπορείς να πάρεις μέρος, έλα σε επαφή μαζί μας. 

Είναι ξεκάθαρο ότι ,αν δεν προσπαθήσουμε να οργανωθούμε με αυτό τον τρόπο , αν δεν εντείνουμε τις διαδικασίες ανταλλαγής εμπειριών και αν δεν αναπτύξουμε μια κοινή ανάλυση της διεθνούς λειτουργίας αυτού του συστήματος, δε θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε τη δική μας ατζέντα. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε στη βάση του ότι το δόγμα «ΤΙΝΑ» (There Is No Other Alternative-δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική) δεν είναι παρά το ιδεολόγημα όσων δε θέλουν να δουν πραγματικό μετασχηματισμό. Σε αυτούς τους καιρούς της λιτότητας και της κοινωνικής εξέγερσης, πρέπει να πάμε τις μορφές οργάνωσης και δράσης μας στο επόμενο επίπεδο. Πρέπει να κατανοήσουμε τη συγκυρία και να δράσουμε- να πάρουμε τη ριζοσπαστική κριτική του κράτους, του έθνους και του κεφαλαίου και την προώθηση της αυτοοργάνωσης και της αντιεξουσίας από το επίπεδό μας, και να την μεταλαμπαδεύσουμε σε κάθε γειτονιά:  και ακόμα παραπέρα. 

Beyond Europe, Νοέμβριος 2013 

http://beyondeurope.net/

Ημέρα αφιερωμένη στη Βιο.Με στο Μικρόπολις (16/12)

- Απευθείας διάθεση προϊόντων όλη μέρα

- Κουζίνα οικονομικής ενίσχυσης στις 14:00

- Εκδήλωση με συμμετοχές από κατειλημμένα εργοστάσια σε Ιταλία (OZ) και Αργεντινή (IMPA) στις 18:30

- Ρεμπέτικο γλέντι το βράδυ από το Σωματείο βάσης μουσικών κι εργαζομένων στο χώρο του ακροάματος 

Η Ελληνικός Χρυσός χορηγός όχι μόνο στην Αστυνομία αλλά και στο Δήμο

Κάντε κλικ πάνω στην φωτογραφία για να τη δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος

Ραδιοφωνικές εκπομπές της ΑΚ Θεσ/νίκης στο Ραδιόφωνο του Μικρόπολις

Ο Chomsky για τις Σκουριές

Σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα (Αυγή) ο αμερικάνος φιλόσοφος, γλωσσολόγος και αναλυτής αναφέρθηκε και στο θέμα της εξόρυξης των Σκουριών. Αντιγράφουμε το κομμάτι της συνέντευξης που αναφέρεται στο συγκεκριμένο θέμα:

Δεν έχει αμφισβητηθεί ποτέ η εγγενής ανάγκη του καπιταλισμού να καταστρέφει. Στις πρόσφατες αναλύσεις σας έχετε εστιάσει στην περιβαλλοντική καταστροφή. Κατά ποια έννοια;

Νομίζω ότι απειλείται η αξιοπρεπής ανθρώπινη επιβίωση. Τα πρώτα θύματα είναι, όπως συνήθως, οι πιο αδύναμοι και πιο ευάλωτοι. Αυτό κατέστη σαφές ακόμη και στη σύνοδο για την κλιματική αλλαγή που ολοκληρώθηκε πρόσφατα στη Βαρσοβία, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως η κατάσταση θα συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς.

Ο ιστορικός του μέλλοντος -αν θα υπάρχει- θα παρατηρεί το τρέχον θέαμα εντυπωσιασμένος. Το αρχικό πρόταγμα του αγώνα να αποτραπεί η καταστροφή δίνουν οι λεγόμενες «πρωτόγονες κοινωνίες»: οι ιθαγενείς κάτοικοι του Καναδά, οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Νότιας Αμερικής και ούτω καθ' εξής σε όλον τον κόσμο. Αυτόν τον αγώνα για τη διάσωση και την προστασία του περιβάλλοντος τον βλέπουμε να διεξάγεται σήμερα και στην Ελλάδα, όπου οι κάτοικοι από τις Σκουριές Χαλκιδικής αντιστέκονται ηρωικά στις αρπακτικές διαθέσεις της Eldorado Gold και στην αστυνομική στήριξη που τους παρέχει το ελληνικό κράτος.

Στον γκρεμό με τόσο ενθουσιασμό μάς οδηγούν οι πλουσιότερες και πιο ισχυρές κοινωνίες, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα προέβλεπε η λογική -εκτός από τον παρανοϊκό ορθολογισμό του «πραγματικά υπαρκτού σοσιαλισμού».

Πέμπτη 5 Δεκέμβρη όλοι στον Πολύγυρο!

Cocktail party οικονομικής ενίσχυσης

Στις 4 Δεκεμβρίου 2013, 10μμ θα γίνει Cocktail party οικονομικής ενίσχυσης της επιτροπής αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο "Σχολείο για τη μάθηση της Ελευθερίας"