Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ Ν. ΡΩΜΑΝΟ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΡΑΣΕΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 10/11 ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μηχανοκίνητη Πορεία αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό

Την Τετάρτη 10/12, στις 13:00, στο Εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης, καλείται μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό και στους υπόλοιπους απεργούς πείνας.

Συνέλευση Κατάληψης Εργατικού Kέντρου Θεσσαλονίκης

Συγκέντρωση - Πορεία

Συγκέντρωση  αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της 6 δεκεμβρη στις 12:00 στα δικαστήρια θεσσαλονικης . Μετά το πέρας του δικαστηρίου θα ακολουθήσει πορεία αλληλεγγύης στον απεργο πείνας Νίκο Ρωμανο και τους αλληλεγγυους.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Πορεία 6 Δεκέμβρη (φωτογραφίες)






Ανακοίνωση συλλογικοτήτων για γεγονότα της 6ης Δεκέμβρη 2014

Με αφορμή τη συμπλήρωση 6 χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και δείχνοντας την αλληλεγγύη τους στον αναρχικό κρατούμενο Νίκο Ρωμανό που βρίσκεται στην 26η μέρα απεργίας πείνας, ζητώντας τη λήψη εκπαιδευτικών αδειών, χιλιάδες άνθρωποι πορεύτηκαν δυναμικά στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, συγκροτώντας μια ογκώδη διαδήλωση.

Λίγο πριν φτάσει η διαδήλωση στην πλατεία Αριστοτέλους, ομάδα άγνωστων ατόμων, κινούμενα στις παρυφές της πορείας, πραγματοποίησαν εμπρηστική επίθεση σε κατάστημα, εν ώρα λειτουργίας, τη στιγμή που μέσα βρίσκονταν εργαζόμενοι και άλλος κόσμος. Σύντροφοι και συντρόφισσες από τα αναρχικά/αντιεξουσιαστικά και άλλα οργανωμένα μπλοκ αντέδρασαν άμεσα και ψύχραιμα, έσβησαν την φωτιά, έσπασαν τα τζάμια του καταστήματος προκειμένου να γλιτώσουν τον εγκλωβισμένο κόσμο από ασφυξία και τους βοήθησαν να βγουν ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Τα κράτη δολοφονούν- το νήμα της εξέγερσης μας ενώνει

Lacandona - Αθήνα - Istanbul - Ferguson - Κομπανί: Σταθμοί του τρένου της μεγάλης φυγής προς την ελευθερία.

Αλέξης Γρηγορόπουλος, Berkin Elvan, Michael Brown, Remi Fraisse,
επιβάτες του τρένου που πλήρωσαν με τη ζωή τους το δικαίωμα στη ζωή.

Γιατί για μας δε νοείται ζωή χωρίς ελευθερία. Η αναζήτηση της ευτυχίας στερείται νοήματος όταν ανά πάσα στιγμή μια αυθαίρετη αυθεντία (κράτος, αστυνομία, θρησκευτικοί φανατισμοί) μπορεί να αποφασίζει τη στέρηση της ελευθερίας σου μέχρι το έσχατο σημείο, δηλαδή το θάνατο. Είτε επειδή είσαι αφροαμερικάνος στα γκέτο σε ένα κόσμο λευκών αγγλοσαξόνων προτεσταντών, είτε επειδή είσαι μαθητής που διεκδικείς συμμετοχή σε ένα μέλλον θολό από την παράνοια των νομισματικών ταμείων και κομμάτων που έχουν διαρρήξει κάθε κοινωνικό συμβόλαιο, είτε επειδή απλώς έχεις επίγνωση ότι είσαι στο 2014 κι η λέξη «χαλιφάτο» θα έπρεπε να υπάρχει μόνο σε ιστορικό μυθιστόρημα.

Εκδήλωση για το Δεκέμβρη του '08

Εκδήλωση/Συζήτηση:
19:00 προβολή ντοκιμαντέρ της σκηνοθετικής ομάδας Χάι Λάιφ: "Και τι δεν ήταν, μιλώντας για τον Δεκέμβρη του 2008", 36'
19:30 Δεκέμβρης 2008: ο λόγος των εξεγερμένων, οι μέρες της φωτιάς και η παρακαταθήκη της εξέγερσης

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Πορεία 6 Δεκέμβρη


ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ
ΠΟΡΕΙΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ / ΚΑΜΑΡΑ 12:00

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ για τον αγωνιστή ΣΠΥΡΟ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ


Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ


Την Τρίτη 02/12 εξετάζεται από το δικαστικό Συμβούλιο της Λάρισας η τρίτη αίτηση του αγωνιστή Σπύρου Στρατούλη σχετικά με την αποφυλάκισή του μετά από 22 χρονιά εγκλεισμού στα ελληνικά κολαστήρια. Είχαν προηγηθεί το τελευταίο διάστημα άλλες δύο αιτήσεις που απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και με αβάσιμα – λογικά και νομικά - επιχειρήματα. Η παράταση αυτού του εξοντωτικού χρόνου φυλάκισης δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό σωφρονισμού. H στάση του τα τελευταία χρόνια αντανακλά την επιθυμία του να επανενταχτεί στο κοινωνικό σύνολο και η μάχη του για ελευθερία είναι η μοναδική συνθήκη που του επιτρέπει να διεκδικεί την αξιοπρέπεια και τη ζωή του.
Ο Σπύρος Στρατούλης αποτελεί για εμάς πρόσωπο πολύ γνώριμο πια, εξαιτίας του αδιάκοπου αγώνα του για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των κρατουμένων. Είναι όμως εξίσου γνώριμος και στις κατασταλτικές και δικαστικές αρχές, αφού με την πολύχρονη και αδιάλλακτη στάση του έχει βρεθεί πολλές φορές απέναντι στις μεθοδεύσεις του κρατικού μηχανισμού, υποφέροντας παράλληλα την εκδικητική μανία του. Η νέα έκφανση του σύγχρονου κρατικού ολοκληρωτισμού δείχνει για μία ακόμη φορά το πιο σκληρό της πρόσωπο θέτοντας στο στόχαστρο κάθε αντιστεκόμενο άνθρωπο, από όλο το κοινωνικό φάσμα, που αγωνίζεται για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η υπόθεση των Ηρακλή Κωστάρη και Νίκου Ρωμανού που βρίσκονται αντίστοιχα σε απεργία πείνας από τις 28 Οκτώβρη και τις 10 Νοέμβρη διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα για εκπαιδευτικές άδειες.
Η υπόθεση του Σπύρου προβάλει ξεκάθαρα τις διαθέσεις του καθεστώτος φόβου που βιώνουμε. Μια εκ νέου απόρριψη της νέας αίτησης αποφυλάκισης θα είναι αφενός μια κατάφωρη πράξη εκδίκησης αφού θα θεωρηθεί ότι 22 χρόνια εγκλεισμού δεν είναι ικανά να σωφρονίσουν και αφετέρου θα λειτουργήσει σαν παραδειγματισμός για το μαχόμενο κομμάτι της κοινωνίας με σκοπό την καταστολή κάθε αγωνιστικής και εξεγερσιακής διάθεσης.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ 22 ΧΡΟΝΙΑ, ΣΠΥΡΟ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ/ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ 2/12 11πμ


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ


ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


Πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης


Αντιφασιστική πορεία στην Πυλαία ενάντια στις τρανσφοβικές και ομοφοβικές επιθέσεις


"Ούτε στην Πυλαία, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά".
Αυτό θα πρέπει να είναι το σύνθημα παντού, όπου και αν εμφανίζεται ο φασισμός, όπως και στην περίπτωση της Πυλαίας, όπου προ 2 εβδομάδων και βάσει των υπαρχουσών πηγών μία τρανς* γυναίκα ξυλοκοπήθηκε από 2 άνδρες με μπλούζες της Χρυσής Αυγής. Μαζί της ξυλοκοπήθηκε και πολίτης που έδειξε την αλληλεγγύη του προς αυτήν. Κάποιοι/ες διαψεύδουν την αλήθεια αυτού του συμβάντος. Εμείς πάντως πορευόμαστε στην Πυλαία, για να καταδικάσουμε έμπρακτα την καταπίεση της όποιας διαφορετικότητας και τη φίμωση της προσπάθειας για αντίσταση και αλληλεγγύη!

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Να καταλάβουμε την παραγωγή για την αντεπίθεση του κόσμου της εργασίας


Τα Αφεντικά Έχουν Αποχαλινωθεί
Όσοι σήμερα δεν έχουμε ακόμη χάσει τη δουλειά μας ζούμε σε συνθήκες ανελέητης
εκμετάλλευσης της εργασιακής μας δύναμης. Από κοινού βιώνουμε μισθούς πείνας,
εντατικοποίηση ρυθμών, πλήρη επισφάλεια, γενίκευση της μερικής απασχόλησης,
καθυστερημένη καταβολή δεδουλευμένων, απλήρωτες υπερωρίες και κυρίως
καθολική καταπίεση και ευτελισμό της αξιοπρέπειάς μας υπό την εξουσία του
αφεντικού. Τα αφεντικά έχουν αποχαλινωθεί και τα θέλουν όλα. Σε τέτοιες ώρες δεν
ωφελεί πια να κάνουμε την πάπια, ελπίζοντας ότι θα τη γλιτώσουμε, επειδή θα
ακουμπήσουν τον δίπλα. Είναι λοιπόν καιρός να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας.

Πορεία (συμμετοχή στην απεργία)


Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

17 Νοεμβρίου 2014, Θεσσαλονίκη


Ενάντια στον νέο κρατικό ολοκληρωτισμό.

Με την Άμεση Δημοκρατία για την κοινωνική Αντιεξουσία 

"17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ”


                                                                                                                                     

   Στη Θεσσαλονίκη ανοίχτηκε ένας δρόμος γιατί τον περπατήσαμε.

   Η φετινή πορεία του Πολυτεχνείου μπορεί να αποτελέσει το παράδειγμα για μια ευρύτερη κοινωνική συμμαχία κατά του σύγχρονου κρατικού ολοκληρωτισμού που εδραιώνεται με διατάγματα με την πολιτική του φόβου και με το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης.
   Η πρακτική πρόταση της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης για την αντιμετώπιση του πολιορκητικού κριού της καταστολής,που δεν είναι άλλος απ' τα ΜΑΤ, βρήκε ανταπόκριση απ' όλα τα μπλοκ που κατέβηκαν στο δρόμο. Τα γεγονότα στην αντιφασιστική πορεία για τον ένα χρόνο απ την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αλλά και τα όσα συνέβησαν στην Αθήνα τις προηγούμενες μέρες επιτάχυναν τις διαδικασίες για μια άμεση δράση,ενάντια στην πολύχρονη ασφυξία κατά των διαδηλωτών.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

17 Νοέμβρη 1973-17 Νοέμβρη 2014 “…αποφασίζουμε και διατάζουμε…”


17 Νοέμβρη 1973-17 Νοέμβρη 2014

“…αποφασίζουμε και διατάζουμε…”

Σχεδόν 40 χρόνια μετά την πτώση της χούντας και την εγκαθίδρυση της αστικής δημοκρατίας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν νέου τύπου κρατικό ολοκληρωτισμό. Αυτός μπορεί να στηρίζεται σε παραδοσιακά στοιχεία ολοκληρωτισμού που έχουμε ήδη γνωρίσει στο παρελθόν(κατάσταση εξαίρεσης, στρατοπεδευμένος άνθρωπος, κράτηση χωρίς δίκη, εγκλεισμός χωρίς νομική δικαιολόγηση, κτλ), αλλά εμφανίζεται σήμερα με ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο.Ο ολοκληρωτισμός στη σημερινή εποχή δεν είναι ιδεολογικός, αλλά συγκροτείται στη βάση της αποτελεσματικότητας της κυριαρχίας απέναντι στη απονομιμοποίηση της από ένα μεγάλο μέρος του κοινωνικού συνόλου. Είναι κρατικός και αποδεσμευμένος από μεγάλα νοήματα με μοναδική κατεύθυνση τη διαχείριση της εξουσίας και του καπιταλισμού. Το σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος μπορεί να οικοδομείται με πρόσχημα τη αντιμετώπιση επιμέρους κοινωνικών ομάδων, ειδικά αυτών που αντιστέκονται, αλλά στην ουσία τουαφορά το σύνολο της κοινωνίας. Γι’ αυτό και η ευρύτητα του κοινωνικού μετώπου είναι αυτή που θα καθορίσει την έκβαση του πολέμου ενάντια στον ολοκληρωτισμό.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

KOBANE: Μήνυμα αντίστασης απ' το μέλλον (φωτό από την εκδήλωση)

Φωτογραφίες από την εκδήλωση: "KOBANE: Μήνυμα αντίστασης απ' το μέλλον. Ο αγώνας για την κοινωνική χειραφέτηση ενάντια στον θρησκευτικό και πολιτικό ολοκληρωτισμό". Στο Μικρόπολις, στις 14/11/2014 


Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Μεξικό - Ayotzinapa, Ντοκιμαντέρ για την απαγωγή των 43 φοιτητών



Ενα μικρής διάρκειας ντοκιμαντέρ από το Telesurtv.net για την απαγωγή των 43 φοιτητών στην πόλη της Ayotzinapa, απο το κράτος και το παρακράτος - καρτέλ ναρκωτικών, στο μεξικό.


Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

17 Νοεμβρίου 2014



17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973
-17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014

«…αποφασίζουμε και διατάζουμε…»

Ο νέος κρατικός ολοκληρωτισμός επιβάλλεται ξανά με το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και την πολιτική του φόβου.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΠΟΡΕΙΑ - ΚΑΜΑΡΑ 18:00

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Πορεία ενάντια στον κρατικό ολοκληρωτισμό (1/11)


ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ

Στις 10 Αυγούστου 2013, ξέσπασε εξέγερση στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, με αφορμή την ανακοίνωση της παράτασης του χρόνου κράτησης από 12 σε 18 μήνες και των άθλιων συνθηκών κράτησης. Οι μετανάστες πυρπόλησαν κοντέινερ, επιτέθηκαν στους φρουρούς πετώντας πλαστικά μπουκάλια με χαλίκια και προσπάθησαν να σπάσουν τις σιδερένιε πόρτες και φράχτες του στρατοπέδου, αλλά δέχτηκαν την άγρια καταστολή της αστυνομίας. Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014, 65 μετανάστες δικάζονται ως υπαίτιοι της εξέγερσης, στο Πρωτοδικείο Δεγλέρη, στις 09:00, με κακουργηματικές κατηγορίες. 

Ανοιχτή συνέλευση ΑΚ Θεσσαλονίκης


Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Δικαστική απαλλαγή και πολιτική δικαίωση του Γρ. Τσιλιμαντού


Στις  10/10 στα δικαστήρια Λάρισας και με την παρουσία αλληλέγγυων από όλη την Ελλάδα που κατέκλυσαν από νωρίς τον προαύλιο χώρο, διεξήχθη η δίκη του αγωνιστή  και μέλους της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, Γρηγόρη Τσιλιμαντού, για την υπόθεση των Φαρσάλων (6-4-14),  κατά την επιστροφή του λεωφορείου της Α.Κ.Θ απ' την πανελλαδική κινητοποίηση για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας  Δομοκού. Το  νομικό κατηγορητήριο από την πρώτη στιγμή κατέστη σαθρό, τόσο με την διαβεβαίωση καταρχάς, του οδηγού του λεωφορείου ως κλητευμένου μάρτυρα πως δεν σταμάτησε ποτέ στα Φάρσαλα, όσο και με την προσκόμιση από πλευράς συνηγόρου υπεράσπισης, των αδιάσειστων στοιχείων, όπως αποδεικτικό αντίγραφο απ' τον ταχογράφο του λεωφορείου, ιατρικά έγγραφα, κείμενο ανάληψης ευθύνης για την υπόθεση κλπ.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Αλληλεγγύη στον αγώνα των Κούρδων για Ελευθερία και Αυτοδιάθεση


Η σύγκρουση στο Κομπανί της Συρίας μας αφορά όλους. Γιατί στις μάχες του Κομπανί δε συγκρούονται μόνο οι λαϊκές πολιτοφυλακές των Κούρδων (YPG) με τον κατασκευασμένο τρόμο του Ισλαμικού Κράτους (ISIL). Συγκρούονται δύο ολόκληροι κόσμοι, ο δικός μας κόσμος των απλών ανθρώπων, που αγωνίζονται για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και άμεση δημοκρατία, με τον κόσμο των κρατών και του κεφαλαίου, που εκκινείται αποκλειστικά και μόνο από τη δίψα για κέρδος και κυριαρχία.

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Αλληλεγγύη στον αντιφασίστα Γρηγόρη Τσιλιμαντό


Στις 10/10/2014 δικάζεται στα δικαστήρια της Λάρισας, με την κατηγορία της φθοράς στα γραφεία των ναζιστών της χρυσής αυγής, ο σύντροφός μας Τσιλιμαντός Γρηγόρης. Η δίωξη αυτή αποτελεί τη συνέχεια των γεγονότων που συνέβησαν στις 6/4/2014 μετά την πορεία ενάντια στη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας στον Δομοκό.

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Καταγγελία


ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ  ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ   ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Χθες, Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, μετά την πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας στην Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, η Αστυνομία για άλλη μια φορά επέδειξε την «ελληνική φιλοξενία»,  κατά το πνεύμα της στρατηγικής του Ξένιου Δία.

Καθώς έξι σύντροφοι από την Κωνσταντινούπολη, συγκεκριμένα από την DAF (Αναρχική Επαναστατική Δράση), καλεσμένοι ομιλητές στο φεστιβάλ με τους οποίους διατηρούμε σχέσεις συνεργασίας από το παρελθόν, φεύγοντας από τον χώρο του Πανεπιστημίου, ξαφνικά βρέθηκαν περικυκλωμένοι από δεκάδες Δελτάδες. Αφού βρήκαν πάνω τους φυλλάδια που αποδείκνυαν την πολιτική τους ταυτότητα, και σαν γνήσιοι Χρυσαυγήτες θεωρώντας ότι έπιασαν το θήραμα, πραγματοποίησαν εξακρίβωση στοιχείων και σωματική έρευνα σε όλους. Σε έναν απ' αυτούς, τον Berk Rona, βρήκαν έναν ελβετικό σουγιά και τον προσήγαγαν στο Αστυνομικό Τμήμα Λευκού Πύργου.

Σήμερα ο σύντροφος Berk περνάει αυτόφωρο στις 12:00 στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Καλούμε όλους στα δικαστήρια, σήμερα, Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου να καταγγείλουμε την ασυδοσία και τον αυταρχισμό της εξουσίας και να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας  στον διωκόμενο σύντροφο.  



Συνέλευση του Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Κάλεσμα στο 5ο Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας

Σας προσκαλούμε στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας που θα πραγματοποιηθεί 3, 4, 5 Σεπτεμβρίου στο Α.Π.Θ., και θα περιλαμβάνει workshop, πολιτικές εκδηλώσεις, πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα, κουζίνες, συναυλίες κλπ.

Επίσης σας καλούμε στην Πορεία 6 Σεπτεμβρίου, στις 17:30 στο Συντριβάνι, στο μπλοκ Άμεσης Δημοκρατίας.


Ανοιχτή Συνέλευση του Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας

email: info@ablocfest.gr




Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Μια ακρίδα και η μπάντα της στο Μικρόπολις, με την μπλούζα της ΒΙΟ.ΜΕ

Του Γρηγόρη Τσιλιμαντού*

Για την επίσκεψη του Μανού Τσάο


Στο Μεξικό του έβγαλαν το παρατσούκλι «ακρίδα». Ήταν ο τρόπος που ενσάρκωνε την μουσική του πάνω στη σκηνή. Εκεί βαφτίστηκε Chapulin, όπως μας εξομολογήθηκε. Σ” ένα χαρτί μας έδωσε την διεύθυνσή του σχηματίζοντας με τα γράμματα ένα κύκλο κι όχι ως συνήθως σε συντεταγμένη ευθεία.

Μάλλον δεν ταιριάζουν οι ευθείες σ’ αυτόν τον παγκόσμιο. Γι’ αυτό ίσως εγκατέλειψε από νωρίς την νεολαία του κομμουνιστικού κόμματος, για να ανοιχτεί στα κινήματα του κόσμου, να αφουγκραστεί τον παλμό τους και τα μηνύματά τους. Πριν και μετά το τέλος της συναυλίας το επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά, ακούγοντας ακούραστα εκτός από μας, την επιτροπή Μεγάλης Παναγίας κατά της εξόρυξης χρυσού και το SOSτε το νερό.

Αντισυμβατικός, βιωμένος αντικομφορμιστής, απρόβλεπτα φιλικός σε μια συνάντηση μεταξύ αγνώστων. Ενημερώθηκε για το Μικρόπολις, πώς γεννήθηκε, πώς μετεξελίχθηκε, για τις ομάδες, για τις δομές, για τις δραστηριότητες, για τις εκδηλώσεις,για τα φεστιβάλ λόγου.

Με τα μάτια του την ώρα της ξενάγησης, ερευνούσε τον χώρο με περισσότερη διεισδυτικότητα απ όσο εμείς προσπαθούσαμε να του εξηγήσουμε με τα λόγια. Στο τέλος δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του.

Ίσως δεν περίμενε να δει έναν χώρο ελευθερίας στην καρδιά του εμπορίου.

Όταν άκουσε ότι στο φετινό φεστιβάλ άμεσης δημοκρατίας έγινε πρόσκληση στον Edouardo Galeano, αλλά ενώ το ήθελε, για λόγους υγείας, δεν μπορούσε να κάνει τόσο μακρινό ταξίδι, μας το επιβεβαίωσε και μ” ένα πλατύ χαμόγελο είπε πως είναι ο πνευματικός του πατέρας και μάλιστα μιά απ τις ιστορίες στα βιβλία του είναι η ιστορία της δικής του μητέρας.

Η ώρα περνούσε και περίμενε υπομονετικά, αφού τον πίεζε ο χρόνος, να συναντήσει τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. Άκουσε την ιστορία τους, έμαθε για τα προϊόντα τους, για την αμεσοδημοκρατική οργάνωση των εργαζομένων, για την μοναδικότητα του εργοστασίου όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη,για την διεθνή αλληλεγγύη, αλλά και για τα προβλήματά τους με τα αφεντικά της εταιρείας, πως όλα ξεκίνησαν από ένα βιβλιαράκι που πήγε χέρι-χέρι για το εργοστάσιο της Zanon, για την επίσκεψη της Naomi Klein.

Η κουβέντα γινόταν όλο και πιό οικεία όχι μόνο γιατί ήξερε καλά κι από κοντά την Zanon, αλλά ήξερε και τον «Lalo» Parett τον εκπρόσωπο των ανακτημένων εργοστασίων της Αργεντινής, που ήταν καλεσμένος απ το φεστιβάλ άμεσης δημοκρατίας, αφιερώνοντας μεγάλο μέρος του χρόνου του στον λόγο για τον οποίο ήρθε, στην ΒΙΟ.ΜΕ, εκεί μέσα στο εργοστάσιο.

manu_chao_mikropolis1Μετά από δύο ώρες περίπου, ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού κι αφού μας αγκάλιασαν όλους, αυτός και η μπάντα του, πήραν και την ρακί τους απ το παντοπωλείο, πήραν και τα προϊόντα της ΒΙΟ.ΜΕ, μέσα σ ένα κλίμα αμοιβαιότητας: άξιζε τον κόπο και τον χρόνο και ιδιαίτερα γι αυτούς που τον παρέβησαν, αφού τους περίμενε ένα μεγάλο οδικό ταξίδι προς την Τιμισοάρα.

Τέλος, αυτό που ζήτησε ξανά επίμονα είναι πως θέλει να μάθει τα πάντα για το εργοστάσιο, για όλες τις εξελίξεις που τρέχουν και να ενημερώνεται συνεχώς, γιατί είναι ανοιχτός για μιά επάνοδο στην Αθήνα αυτή την φορά μέσα στο B-FEST, για την ΒΙΟ,ΜΕ, δείχνοντας έτσι όχι μόνο την αλληλεγγύη του, αλλά και την διάθεσή του να συμμετάσχει ενεργά σ αυτήν.

*Συμμετέχει στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Μικρόπολις», μέλος της ΑΚ Θεσσαλονίκης

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Solidarity with the insurgent Zapatista communities


On May 2 2014, in the community of La Realidad, Chiapas, Mexico, paramilitary groups carried out an attack against the Zapatista community, destroyed the autonomous school and clinic, injured 15 unarmed people with firearms and murdered the teacher of the “Zapatista escuelita”, Luis Solis Lopez, better known as Galeano. According to the Zapatistas themselves, the attack involved leaders of the so-called CIOAC-Histórica, the Green Ecologist Party, the National Action Party and the Revolutionary Institutional Party (PRI), including the government of the state of Chiapas (the extent of the federal government’s implication remains to be revealed).

Details are hair-raising: 15 to 20 paramilitaries surrounded Galeano, who refused to surrender, shot him in the leg and then started beating him and stabbing him with machetes. They shot a second bullet in the chest that left him half-dead on the ground, but continued beating him for long before giving him the final blow on the head.

Establishment media tried to distort the facts, presenting them as an intra-community dispute and conflict. Zapatistas deny this by their own communiqué saying that “this was a planned, premeditated attack, militarily organised, and put into action with premeditated malice and advantage”.

The incidents in la Realidad triggered a worldwide wave of rage and solidarity; an international action week (18 to 24 May) was agreed, including a Commemoration Day for Galeano (24 May) that involve interventions, events and demonstrations all over the world.

For us, the Zapatistas example has since the very beginning been a source of power and inspiration for our own struggles. 20 years ago, Zapatistas men and women began a war against oblivion, injustice and neo-liberalism, the struggle to regain their lost dignity. To this day, they continue to build up day by day their autonomy in terms of education, health, production and way of governance. Their vision is self-organisation, self-constitution and solidarity facing the atrociousness of the system; they “here and now” bring a society of freedom, equality and justice into life –a society that capitalism and its values are trying hard to convince us that it is infeasible.

“These are not tears of sadness, they are tears of rebellion”, says one of Galeano’s compañeros following his assassination. Let us unite our pain and rage with all people oppressed that rise in revolt; from the Zapatista communities in south-eastern Mexico to any other corner of the world, the people “down below” rise up and resist. Let us rekindle the flame of rebellion and be the ones to define our lives based on dignity, freedom and justice.

* WE CONDEMN THE MEXICAN STATE’S ATTACK TO THE ZAPATISTA COMMUNITY IN REALIDAD AND THE ASSASSINATION OF COMRADE GALEANO

* WE CONDEMN MISINFORMATION IN THE PRESS REGARDING THE ATTACK

* SOLIDARITY WITH THE INSURGENT ZAPATISTA COMMUNITIES

ANTIAUTHORITARIAN MOVEMENT OF SALONICA

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Αλληλεγγύη στις εξεγερμένες Ζαπατιστικές κοινότητες


Στις 2 Μαΐου 2014, στην περιοχή της La Realidad, στην Τσιάπας του Μεξικού, παραστρατιωτικές ομάδες πραγματοποίησαν επίθεση στην ζαπατιστική κοινότητα, κατέστρεψαν το αυτόνομο σχολείο και την κλινική, τραυμάτισαν 15 άοπλα άτομα με πυροβόλα όπλα και δολοφόνησαν τον δάσκαλο  του «μικρού ζαπατιστικού σχολείου», Jose Luis Solis Lopez, γνωστό ως Galeano. Σύμφωνα με τους ίδιους τους Ζαπατίστας, στην επίθεση ενεπλάκησαν οι διοικήσεις της λεγόμενης CIOAC-Histórica, το Πράσινο Οικολογικό Κόμμα, το Κόμμα Εθνικής Δράσης και το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI), καθώς και η κυβέρνηση της πολιτείας της Τσιάπας, (αναμενεται να αποκαλυφθει ο βαθμός εμπλοκής της ομοσπονδιακής κυβέρνησης).

Οι λεπτομέρειες είναι ανατριχιαστικές: 15 με 20 παραστρατιωτικοί περικύκλωσαν τον Galeano, ο οποίος δεν παραδινόταν, του έριξαν στο πόδι και ύστερα άρχισαν να τον χτυπούν και να τον μαχαιρώνουν με ματσέτα. Του ρίξανε δεύτερη σφαίρα στο στήθος που τον άφησε ετοιμοθάνατο στο έδαφος, αλλά συνέχισαν να τον χτυπούν για αρκετή ώρα πρωτού του δώσουν την χαριστική βολή στο κεφάλι.

Τα καθεστωτικά Μέσα Ενημέρωσης προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα, παρουσιάζοντάς τα σαν ενδοκοινοτική διαμάχη και συμπλοκή. Οι ίδιοι οι Zapatistas, το αντικρούουν σε ανακοίνωσή τους λέγοντας ότι «επρόκειτο για μια προσχεδιασμένη επίθεση, που οργανώθηκε στρατιωτικά και πραγματοποιήθηκε με δόλο, προμελέτη και από πλεονεκτική θέση…»

Τα συμβάντα στην Realidad, ξεσήκωσαν παγκοσμίως ένα κύμα οργής και αλληλεγγύης. Έτσι ορίστηκε η διεθνής βδομάδα δράσης (18 με 24 Μάη) και η ημέρα Μνήμης στον Galeano (24 Μάη), με παρεμβάσεις, εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες να πραγματοποιούνται σε όλον τον κόσμο.

Για εμάς, το παράδειγμα των Zapatistas, στάθηκε από την αρχή, πηγή έμπνευσης και δύναμης για τους δικούς μας αγώνες. Πριν από 20 χρόνια, άντρες και γυναίκες Zapatistas ξεκίνησαν τον πόλεμο ενάντια στη λήθη, την αδικία και τον φιλελευθερισμό, τον αγώνα για να ξαναβρούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια. Μέχρι και σήμερα, συνεχίζουν να οικοδομούν καθημερινά την αυτονομία τους στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην παραγωγή και στον τρόπο διακυβέρνησής τους. Προτάσουν την αυτοοργάνωση, την αυτοθέσμιση και την αλληλεγγύη ενάντια στη βαρβαρότητα του συστήματος και κάνουν πράξη «εδώ και τώρα»  την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης, -αυτήν που ο καπιταλισμός και οι αξίες του προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει.

«Αυτά δεν είναι δάκρυα λύπης αλλά εξέγερσης» λέει ένας απ’ τους συντρόφους του Galeano, μετά τη δολοφονία του. Ας ενώσουμε λοιπόν κι εμείς τον πόνο και την οργή μας με όλους τους καταπιεσμένους που εξεγείρονται, από τις ζαπατιστικές  κοινότητες στο νοτιοανατολικό Μεξικό μέχρι οποιοδήποτε άλλο σημείο στον κόσμο οι «από τα κάτω» σηκώνουν το κεφάλι και αντιστέκονται. Ας δυναμώσουμε έτσι τη φλόγα της εξέγερσης για να μπορέσουμε να ορίσουμε οι ίδιοι τις ζωές μας, με αξιοπρέπεια, ελευθερία και δικαιοσύνη.





·         ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ REALIDAD ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ GALEANO

·         ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΥΤΗ

·         ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ



                                                            ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Παρέμβαση-μικροφωνική στο Λευκό Πύργο για τον Galeano (φωτό)













Η θέση της Α.Κ. για τις εκλογές στη Β.Α. Χαλκιδική

 Θα σταθούμε σ' αυτές γιατί απασχόλησαν έντονα τα χωριά γύρω από την εξόρυξη, αλλά και κατά κύριο λόγο τις επιτροπές ενάντια στην εξόρυξη.Πάνω από τρεις χιλιάδες κάτοικοι μπήκαν στην διαδικασία επιλογής  υποψηφίου ,η οποία ανέδειξε τον Γ. Μίχο για να αντιπαρατεθεί στον Πάχτα, τον άνθρωπο της εξόρυξης, τον οποίο τελικά κέρδισε.

Το γεγονός ότι αυτό αποτέλεσε την απόληξη μιας διαδικασίας στην οποία ενεπλάκησαν και οι επιτροπές ως ένα βαθμό, αποκτά μια σημαντική παράμετρο για τις εξελίξεις στον αγώνα κατά της εξόρυξης.Η όλη διαδικασία εκλογής υποψηφίου ήταν μεν καινοτόμος για την περιοχή, αλλά αυτό απέχει πολύ απ' το να την ονομάσουμε αμεσοδημοκρατική. Αυτό που χαρακτηρίζει την άμεση δημοκρατία είναι οι θεσμοί της και όχι, αποκομμένα, η διαδικασία εκλογής του τάδε ή δείνα υποψηφίου για μια οποιαδήποτε λαϊκή εντολή.

Η Άμεση Δημοκρατία έχει εκείνους τους θεσμούς που δίνουν τη δυνατότητα σε πολίτες αυτόνομους να ανακαλούν άμεσα τους εκπροσώπους τους, στο βαθμό που υπάρχει σοβαρό ζήτημα ως προς τις αποφάσεις. Να συμμετέχουν άμεσα στη λήψη των αποφάσεων, να εφαρμόζουν άμεσα και να υλοποιούν οι ίδιοι τις αποφάσεις. Να εναλλάσσουν κυκλικά τα πολιτικά καθήκοντα γιατί η άμεση δημοκρατία αναγνωρίζει πως ειδικός στην τεχνική μπορεί να υπάρχει, αλλά ειδικός στην πολιτική δεν υπάρχει.Απ' αυτήν τη σκοπιά, λοιπόν,  δεν μπορούμε να ταυτίζουμε την άμεση δημοκρατία με τη διαδικασία εκλογής υποψηφίου γιατί τότε και η εκλογή προέδρου, στο πρόσφατο παρελθόν, στη Νέα Δημοκρατία και στο Π.Α.Σ.Ο.Κ. θα ήταν αμεσοδημοκρατικές

.Ας το απλώσουμε, όμως, πιο πολύ το ζήτημα κι ας ανιχνεύσουμε τις δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν.Η εμπλοκή των επιτροπών για την ανάδειξη υποψηφίου άφησε συγκεχυμένο έναν άλλο παράγοντα, πέραν της εξόρυξης, αυτόν της τοπικής αυτοδιοίκησης.Δηλαδή, ποιά οργάνωση της κοινωνίας θέλουμε,τι ρόλο θα έχουμε ως πολίτες  σ αυτή την οργάνωση και τι θεσμούς  που να κατοχυρώνουν αυτόν τον ρόλο.Ασφαλώς και το ζήτημα της εξόρυξης είναι κεντρικό ζήτημα και καλώς τέθηκε ως τέτοιο από τις επιτροπές, γιατί τί είδους τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να υπάρξει σε μια περιοχή που κινδυνεύει με την ύπαρξή της ως τέτοια;.

Οτι ο  χαρακτήρας των τοπικών εκλογών για το μέλλον της εξόρυξης θα ήταν δημοψηφισματικός,όλοι το γνώριζαν απ τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο πολίτη που γνωρίζει το πρόβλημα στην περιοχή.Όσον αφορά στο συγκεκριμένο δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά και στις Σκουριές και στις διώξεις.Το κεντρικό ζήτημα που έμπαινε αλλά μπαίνει  και τώρα, είναι αν θα παραμείνει το κίνημα όρθιο έχοντας τον αγώνα στα χέρια του ή αν θα μεταθέσει την δυναμική του στο παραδοσιακό και στην ανάθεση

.Γνωρίζουμε ότι η δημοτική αρχή ούτε είχε ούτε έχει θεσμική δικαιοδοσία για την άδεια της εξόρυξης.Άλλο που ο Πάχτας συπεριφέρονταν ωσάν να την είχε ταυτιζόμενος με το έγκλημα της EL DORADO. ´Ομως η πράξη απέδειξε ότι οι κάτοιικοι και οι αλληλέγγυοι με τον αγώνα τους,  μπορούν ν' αλλάξουν τους συσχετισμούς και τις δικαιοδοσίες και μάλιστα σε συνθήκες εχθρικές, όταν είχαν απέναντι τη απελθούσα δημοτική αρχή του αξιοθρήνητου Πάχτα.Η τύχη της εξόρυξης είναι στην δικαιοδοσία του κινήματος και σ' αυτή την παρακαταθήκη δεν πρέπει να γίνει καμμιά έκπτωση.

Απ' την άλλη, όμως, η απάντηση έναντι της εξόρυξης δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την συμβολή και συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και η απάντηση αυτή ήδη έχει ανιχνευθεί, αλλά αρκετά υποτονικά απ' το σύνολο των κατοίκων. Αυτή βρίσκεται σε 3 βασικούς τομείς: στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και στις υπηρεσίες, κατά κύριο λόγο προσανατολισμένες στον τουρισμό. Είναι η εναλλακτική πρόταση, που δεν προχώρησε σε βάθος, προκειμένου να παρθούν και να υλοποιηθούν συγκεκριμένες αποφάσεις, που θα αλλάξουν το τοπίο και θα αναδείξουν τις δυνατότητες της περιοχής που δεν βρίσκονται ούτε στο παρελθόν, ούτε στην ένταξη με άλλους τρόπους στον παρόντα κυρίαρχο κόσμο.

Δυνατότητες ανάδειξης άλλων αξιών, αυτών της συμμετοχικής αλληλεγγύης, του συνεργατισμού και του σεβασμού στο περιβάλλον που ξεκινάει απ' το βουνό, περνάει μέσα απ' τα χωριά και καταλήγει στη θάλασσα.

Αυτές οι αλλαγές δεν έχουν καμιά σχέση με τον εμπορευματικό-επιχειρηματικό κόσμο για τον οποίο στρατηγικός στόχος είναι το  χρήμα και το κέρδος με αναπόδραστο αποτέλεσμα την ιδιώτευση και την εξορία του συλλογικού απ την δημόσια σφαίρα. Αυτήν την επανανοηματοδότηση του συλλογικού έκανε πράξη ο αγώνας στην περιοχή κι αυτό είναι το βασικό του στήριγμα για να συνεχίσει κι αυτό πρέπει να θεσμίσει σ όλους τους τομείς της ζωής

Αυτό σημαίνει πλήρης αναδιάταξη του παραγωγικού τομέα, δίνοντας βάρος στο συλλογικό, στο ισότιμο, στην αλληλεγγύη, στη δημιουργία νέου, ελεύθερου, δημόσιου και κοινωνικού άξονα που να ενώνει το βουνό και τη θάλασσα, μια νέα δηλαδή ελεύθερη και συνάμα προστατευτική προσβασιμότητα, στο φυσικό και παραγωγικό πλούτο της περιοχής.

Κι εδώ έρχεται μια άλλη βασική παράμετρος που είναι η τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό που ξέραμε και ξέρουμε, αυτό που κυριαρχεί και βασιλεύει, είναι ο συγκεντρωτικός της χαρακτήρας έχοντας όλους εκείνους τους θεσμούς και τις σχέσεις που την καθιστούν και την παγιώνουν ως ένα μηχανισμό εξουσίας άμεσα εξαρτώμενου, οικονομικά και πολιτικά, από το κράτος. Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν αν δεν  υπάρξει ριζική αλλαγή σ αυτή  την σχέση.

Αν είναι να αλλάξει ουσιαστικά αυτή η σχέση, τότε αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς αλλαγή των θεσμών και των δομών της τοπικής κοινωνίας. Κι αυτό είναι εφικτό άμεσα με  την σύγκλιση των κατά τόπους συνελεύσεων του κινήματος,που τώρα έχει ένα λόγο παραπάνω αφού αυτό καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ισότιμη διανομή της πραγματικής εξουσίας, πάνω στις αρχές που αναδύθηκαν απ την ίδια του την δράση κατά της εξόρυξης.

Ο καλλικρατικός δήμος ενώνει πολλές περιοχές, αλλά ταυτόχρονα συγκεντρώνει την εξουσία, αναλογικά με το παρελθόν, σε ακόμη λιγότερους ανθρώπους.

Ριζική αλλαγή σημαίνει το πέρασμα της πραγματικής εξουσίας στις τοπικές, ανοιχτές συνελεύσεις, πάνω σε μία καταστατική συμφωνία για το παρόν και το μέλλον της περιοχής.

Οι όροι αυτής της συμφωνίας δεν μπορεί παρά να αντληθούν από το πολύχρονο κίνημα κατά των μεταλλείων και στην αλληλεγγύη που εισέπραξε σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Μια αλληλεγγύη που μπορεί να αποτελέσει την κινηματική απάντηση για την εναλλακτική βιωσιμότητα της περιοχής.

Ο ίδιος ο αγώνας κατέδειξε πως όσο καταστροφική είναι η εξόρυξη, άλλο τόσο καταστροφική είναι και η άνευ όρων ανάθεση. Είδαμε τι έκανε η κυβέρνηση, είδαμε τι έκανε και ο Πάχτας.

Αν δεν υπήρχε συμμετοχή, αν δεν υπήρχε πρωτοβουλία πάνω στον κοινό στόχο κατά της εξόρυξης, η Β.Α. Χαλκιδική θα ήταν σήμερα στα αζήτητα. Αυτή τη συμμετοχή κι αυτή την πρωτοβουλία θα πρέπει να ενσαρκώνουν οι νέοι θεσμοί, δίνοντας τη δυνατότητα στους κατοίκους να νοιώθουν και να είναι πραγματικά κύριοι του εαυτού τους και του τόπου τους.Κι αυτούς τους νέους θεσμούς μόνο  το κίνημα μπορεί να τους συνδιαμορφώσει και να τους καθιερώσει.

Το θεμελιώδες λοιπόν ζήτημα που μπαίνει σήμερα στο κίνημα των κατοίκων δεν είναι να δώσει απλώς την εξουσία σ' ένα δικό του άνθρωπο, αλλά να πάρει την εξουσία το ίδιο, ορίζοντας έτσι μια  νέα σχέση με τους αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ο βασικός όρος καλής διακυβέρνησης για τους Ζαπατίστας είναι η υπακουή των αιρετών στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και η άμεση ανάκλησή τους αν τις παραβιάσουν, που την έχουν κωδικοποιήσει με την φράση «κυβερνάμε υπακούοντας».

Μπορεί η αντίσταση των κατοίκων να παραπέμπει στους Γαλάτες του γνωστού κόμικ, όμως η διακυβέρνηση  μπορεί να περάσει απ' τη Μαριναλέντα της Ισπανίας. Κι αυτό δεν είναι κόμικ, αλλά μια υπαρκτή και σημερινή πραγματικότητα.

Το κείμενο αυτό δεν είναι ούτε για να υποδείξει ούτε για να κουνήσει το δάχτυλο σε κανέναν. Έχοντας πλήρη συνείδηση των ορίων μας, ως κομμάτι οργανικό αυτού του κινήματος καταθέτουμε την άποψή μας η τύχη της οποίας θα εξαρτηθεί απ' όλους εκείνους που εντάχθηκαν σ' αυτό το κίνημα, χτυπήθηκαν για τα δίκαιά του, κυνηγήθηκαν, φυλακίστηκαν, διώχθηκαν, πολιορκήθηκαν, αλλά και ενώθηκαν και στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλο στις πιο κρίσιμες φάσεις αυτού του αγώνα.

Καταθέτουμε τώρα την άποψη μας, θεωρώντας ως μέρος του αγώνα τη μεγάλη  σημασία της ήττας του Πάχτα , αλλά και να τονίσουμε ταυτόχρονα πως ανοίγεται ένα νέο πεδίο νέων αγώνων, όχι μόνο για όσα αφορούν στην αντίσταση κατά της εταιρίας και των πολιτικών της εκπροσώπων, αλλά και για όσα αφορούν στη πρόταση για μια άλλη κοινοτική συνύπαρξη, για μια άλλη συλλογική και δημιουργική ζωή, ελεύθερη, συμμετοχική, συνεργατική και ισότιμη.

Οι αγώνες δεν έχουν ημερομηνίες  λήξης. Η αναμέτρηση συνεχίζεται,ο αγώνας συνεχίζεται 

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Μικροφωνική για τον Galeano


Καταγγέλλουμε την δολοφονία του δασκάλου των Ζαπατίστας Galeano, και σε αλληλεγγύη με τις ζαπατιστικές κοινότητες, στα πλαίσια της διεθνούς βδομάδας δράσης (18 Μάη - 24 Μάη), πραγματοποιούμε μικροφωνική, το Σάββατο 24 Μάη, ημέρα μνήμης του Galeano, στις 12:00, στον Λευκό Πύργο.                                                                                                 

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης       

Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Για τις μεθοδεύσεις της αστυνομίας και των νεοναζί μετά την πορεία στο Δομοκό

Την Κυριακή 6 Απριλίου πραγματοποιήθηκε πανελλαδική συγκέντρωση και πορεία στο Δομοκό ενάντια στη φυλακή υψίστης ασφαλείας που θα δημιουργηθεί στην περιοχή. Παρά τις συνεχείς προκλήσεις της αστυνομίας, η οποία προσπαθούσε να αποκλείσει το δρόμο προς τις φυλακές, οι περίπου 600 σύντροφοι και συντρόφισσες παρέμειναν για ώρα 200 μέτρα από τις φυλακές. Όταν η παρέμβαση ολοκληρώθηκε, οι διαδηλωτές επέστρεψαν στα λεωφορεία όπου δέχτηκαν επίθεση με δακρυγόνα από τα ΜΑΤ.

Κατά την επιστροφή του λεωφορείου της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης υπήρχε συνοδεία ενός περιπολικού και μιας κλούβας. Έξω από τη Λάρισα οι δυνάμεις καταστολής σταμάτησαν το λεωφορείο, το οποίο περικυκλώθηκε από διμοιρίες των ΜΑΤ για αρκετή ώρα.

Η δικαιολογία ήταν ότι κάποιοι είχαν επιτεθεί νωρίτερα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στα Φάρσαλα. Μετά από ώρα και αφού είχαν πάρει όλες τις ταυτότητες από τους συντρόφους, τους ζητήθηκε να περάσουν ένας ένας από την κλούβα των ΜΑΤ και να γίνει αναγνώριση από τους νεοναζί.

Οι σύντροφοι αρνήθηκαν αυτή τη διαδικασία και η αστυνομία μετέφερε μόνο τους άνδρες στο Α.Τ. Λάρισας. Οι γυναίκες μείνανε στο σημείο που τους σταματήσανε, μέσα στο λεωφορείο για πολλές ώρες.

Στο Α.Τ. Λάρισας οι σύντροφοι πέρασαν από τη διαδικασία της αναγνώρισης από τους χρυσαυγίτες. Αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής ήταν να κρατηθεί ο σύντροφός μας, Τσιλιμαντός Γρηγόρης, με την κατηγορία ότι προκάλεσε φθορές στα γραφεία των φασιστών.
Για ακόμη μια φορά, η αστυνομία, σε συνεργασία με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, προσπαθεί να κάμψει το κίνημα αντίστασης απέναντι στον ολοκληρωτισμό του κράτους διώκοντας αγωνιστές, έχοντας ως μόνο στοιχείο τη συμμετοχή τους σε μια πανελλαδική πορεία ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Δευτέρα 7 Απριλίου συγκέντρωση στις 12:00 στα δικαστήρια Λάρισας

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Σύντροφοι/Συντρόφισσες

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Εκδήλωση-συζήτηση: Καταστολή και κοινωνικές αντιστάσεις


Το Σάββατο 15 Μαρτίου, στις 6μμ, θα πραγματοποιηθεί στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής εκδήλωση-συζήτηση με θέμα:
Καταστολή και κοινωνικές αντιστάσεις.
-> Το παράδειγμα της Χαλκιδικής
-> Περί βίας και άλλων δαιμονίων

εισηγήσεις:
Γ.Κατρούγκαλος (συνταγματολόγος)
Ι.Κούρτοβικ (δικηγόρος)
Επιτροπή αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

Βραδιά swing για τους διωκόμενους αγωνιστές ενάντια στην εξόρυξη χρυσού


Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Σχετικά με τον αγώνα κατά του φασισμού- Raoul Vaneigem

Του Raoul Vaneigem

Δεν πρέπει να δώσουμε λάθος μάχη. Μετατρέποντας τον αγώνα κατά του φασισμού σε ειδικευμένο τομέα, είναι σαν να ξεχνάμε ότι αγωνι­ζόμαστε για μια νέα κοινωνία και ότι η αυτοάμυνά μας αφορά το σύ­νολο του καταπιεστικού συστήματος. Είναι προφανές πως ο φασισμός αποτελεί μια διόλου αμελητέα απειλή για το πρόταγμα της χειραφέτη­σής μας. Ωστόσο, όπως και ο ισλαμισμός στις αραβικές χώρες, ο φασι­σμός δεν είναι σε θέση να βελτιώσει την κοινωνική κατάσταση ούτε να λύσει τα προβλήματα της ποιότητας της ζωής και του περιβάλλοντος, κάτι που επιζητά η πλειονότητα των ανθρώπων. Ο φασισμός και ο λαϊ­κισμός φέρνουν μόνο το χάος, την αυτοκαταστροφή, τη βαρβαρότητα. Εμείς, είμαστε η φωνή μιας κοινωνίας ανθρώπινης και αλληλέγγυας.

Δεν είναι αλήθεια ότι οι συνθήκες που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι συγκρίσιμες με εκείνες της Γερμανίας το 1932. Η αιτία της φοβερής και απεχθούς στροφής των γερμανικών μαζών στον ναζισμό δεν έγκειται στη διαφθορά και τη δειλία του κομμουνιστικού κόμματος και των σο­σιαλδημοκρατών, ή ακόμη στον τρόμο που οργανώθηκε στρατιωτικά από τα τάγματα εφόδου του εθνικοσοσιαλισμού. Αυτό που διαδρα­μάτισε καθοριστικό ρόλο είναι η υπόσχεση για κοινωνική πρόοδο, μια υπόσχεση που ο Χίτλερ προσπάθησε να τηρήσει λαμβάνοντας μέτρα ικανά να δελεάσουν τις εργατικές μάζες: αύξηση των μισθών, αυτοκί­νητο για όλους (Volkswagen), βοήθεια στα νέα νοικοκυριά, επιδόμα­τα αδειών και διακοπών για τους εργάτες, μείωση της ανεργίας προς όφελος μεγάλων έργων, όπως για παράδειγμα οι αυτοκινητόδρομοι, για να μην αναφέρουμε τη βιομηχανία όπλων… Πείτε μου ποιο φασι­στικό, νεοναζιστικό, εθνικιστικό, λαϊκιστικό, ή θρησκευτικό κόμμα δια­θέτει σήμερα τα ελάχιστα έστω μέσα για να βελτιώσει την κοινωνική κατάσταση που επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα;