Στις 2 Μαΐου 2014, στην περιοχή της La Realidad, στην Τσιάπας του Μεξικού, παραστρατιωτικές ομάδες πραγματοποίησαν επίθεση στην ζαπατιστική κοινότητα, κατέστρεψαν το αυτόνομο σχολείο και την κλινική, τραυμάτισαν 15 άοπλα άτομα με πυροβόλα όπλα και δολοφόνησαν τον δάσκαλο του «μικρού ζαπατιστικού σχολείου», Jose Luis Solis Lopez, γνωστό ως Galeano. Σύμφωνα με τους ίδιους τους Ζαπατίστας, στην επίθεση ενεπλάκησαν οι διοικήσεις της λεγόμενης CIOAC-Histórica, το Πράσινο Οικολογικό Κόμμα, το Κόμμα Εθνικής Δράσης και το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI), καθώς και η κυβέρνηση της πολιτείας της Τσιάπας, (αναμενεται να αποκαλυφθει ο βαθμός εμπλοκής της ομοσπονδιακής κυβέρνησης).
Οι λεπτομέρειες είναι ανατριχιαστικές: 15 με 20 παραστρατιωτικοί περικύκλωσαν τον Galeano, ο οποίος δεν παραδινόταν, του έριξαν στο πόδι και ύστερα άρχισαν να τον χτυπούν και να τον μαχαιρώνουν με ματσέτα. Του ρίξανε δεύτερη σφαίρα στο στήθος που τον άφησε ετοιμοθάνατο στο έδαφος, αλλά συνέχισαν να τον χτυπούν για αρκετή ώρα πρωτού του δώσουν την χαριστική βολή στο κεφάλι.
Τα καθεστωτικά Μέσα Ενημέρωσης προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα, παρουσιάζοντάς τα σαν ενδοκοινοτική διαμάχη και συμπλοκή. Οι ίδιοι οι Zapatistas, το αντικρούουν σε ανακοίνωσή τους λέγοντας ότι «επρόκειτο για μια προσχεδιασμένη επίθεση, που οργανώθηκε στρατιωτικά και πραγματοποιήθηκε με δόλο, προμελέτη και από πλεονεκτική θέση…»
Τα συμβάντα στην Realidad, ξεσήκωσαν παγκοσμίως ένα κύμα οργής και αλληλεγγύης. Έτσι ορίστηκε η διεθνής βδομάδα δράσης (18 με 24 Μάη) και η ημέρα Μνήμης στον Galeano (24 Μάη), με παρεμβάσεις, εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες να πραγματοποιούνται σε όλον τον κόσμο.
Για εμάς, το παράδειγμα των Zapatistas, στάθηκε από την αρχή, πηγή έμπνευσης και δύναμης για τους δικούς μας αγώνες. Πριν από 20 χρόνια, άντρες και γυναίκες Zapatistas ξεκίνησαν τον πόλεμο ενάντια στη λήθη, την αδικία και τον φιλελευθερισμό, τον αγώνα για να ξαναβρούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια. Μέχρι και σήμερα, συνεχίζουν να οικοδομούν καθημερινά την αυτονομία τους στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην παραγωγή και στον τρόπο διακυβέρνησής τους. Προτάσουν την αυτοοργάνωση, την αυτοθέσμιση και την αλληλεγγύη ενάντια στη βαρβαρότητα του συστήματος και κάνουν πράξη «εδώ και τώρα» την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης, -αυτήν που ο καπιταλισμός και οι αξίες του προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει.
«Αυτά δεν είναι δάκρυα λύπης αλλά εξέγερσης» λέει ένας απ’ τους συντρόφους του Galeano, μετά τη δολοφονία του. Ας ενώσουμε λοιπόν κι εμείς τον πόνο και την οργή μας με όλους τους καταπιεσμένους που εξεγείρονται, από τις ζαπατιστικές κοινότητες στο νοτιοανατολικό Μεξικό μέχρι οποιοδήποτε άλλο σημείο στον κόσμο οι «από τα κάτω» σηκώνουν το κεφάλι και αντιστέκονται. Ας δυναμώσουμε έτσι τη φλόγα της εξέγερσης για να μπορέσουμε να ορίσουμε οι ίδιοι τις ζωές μας, με αξιοπρέπεια, ελευθερία και δικαιοσύνη.
· ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ REALIDAD ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ GALEANO
· ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΥΤΗ
· ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου