ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Τα τελευταία γεγονότα με τις επιθέσεις στο Παρίσι έρχονται από το παρελθόν για να μας θυμίσουν μια σειρά τέτοιων «ασύμμετρων» χτυπημάτων και απειλών, για να δανειστούμε τη γλώσσα της κυριαρχίας, εν αντιθέσει σε μία σειρά επιθέσεων οι οποίες τελούνται καθημερινά σε διάφορες  χώρες της Mέσης Aνατολής και σε άλλα θέατρα πολέμου όπου εκεί οι απειλές και τα χτυπήματα προφανώς και είναι συμμετρικά και δεν αναστατώνουν τόσο την πολύτιμη δυτική μας «ευαισθησία».

Προφανώς για μας δεν υπάρχουν ασύμμετρα χτυπήματα αλλά θύματα σε έναν πόλεμο που δε τον επέλεξαν αλλά τον εκτρέφουμε καθημερινά με τη σιωπή και την ανοχή μας, όσο φυσικά μας εξασφαλίζει και φθηνό πετρέλαιο.

Αυτή η δυτικότροπη εκδοχή του φονταμενταλιστικού Iσλάμ, που χρηματοδοτήθηκε, χρησιμοποιήθηκε και στήριξε τα δυτικά καθεστώτα, αποτελούσε και αποτελεί το πιο δυνατό χαρτί της κυριαρχίας για την κήρυξη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και ως τέτοια πρόσφερε τη δυνατότητα εφαρμογής πολιτικών που σε άλλη περίπτωση δε θα είχαν καμία τύχη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αφγανιστάν μετά την 11 Σεπτεμβρίου, οι επιθέσεις στην Μαδρίτη το 2005 αλλά και άλλες καταστροφές όπως  ο τυφώνας Κατρίνα στην Ν. Ορλεάνη ή η κρίση χρέους στην Ελλάδα. Η περίπτωση του ακροδεξιού χριστιανού φονταμενταλιστή Μπρέιβικ με τις 70+ εν ψυχρώ δολοφονίες στο νησί Ουτόγια, επ’ ουδενί δεν ήταν λόγος για να υπάρξει «έκτακτη ανάγκη». Φυσικά δεν αποτελεί έκτακτη ανάγκη και οι παράλογες συγκρούσεις στη Συρία και το Ιράκ με τα εκατομμύρια θύματα και τους ξεριζωμένους. Ίσως για τη Δύση του «διαφωτισμού» και της «δημοκρατίας» αυτοί οι άνθρωποι δεν ανήκουν στην ανθρωπότητα.

Η πρώτη αντίδραση της Γαλλικής Δημοκρατίας ήταν να κηρύξει τη χώρα σε έκτακτη ανάγκη και να κλείσει τα σύνορα. Αυτή η κίνηση όμως,- τη στιγμή που στην Ευρώπη υπάρχει μία τεράστια μεταναστευτική ροή ανθρώπων κυνηγημένων από τον πόλεμο, που σε μεγάλο βαθμό προσπαθούν να ξεφύγουν από τους ίδιους φονταμενταλιστές που ανέλαβαν την ευθύνη της επίθεσης, και την φτώχια-δεν αποτελεί παρά μια στοχοποίηση και καταδίκη των προσφύγων σε εγκλωβισμό είτε ανάμεσα στα κλειστά σύνορα της Ευρώπης είτε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε ένα συνεχώς εχθρικά αναπτυσσόμενο για αυτούς περιβάλλον. Αντιλαμβανόμαστε φυσικά την υποκρισία των αφεντικών μας εδώ στη δύση και τα κροκοδείλια δάκρυα για τα θύματα των τυφλών επιθέσεων. Αντιλαμβανόμαστε και τη σκοπιμότητα της έκτακτης ανάγκης σε μια Γαλλία που εδώ και μήνες δηλώνει έτοιμη να εισβάλει στη Συρία. Αντιλαμβανόμαστε τη σκοπιμότητα της επιβολής νέων κατασταλτικών αστυνομοστρατιωτικών μέσων για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης απελπισίας που δομούν τα καθεστώτα μας στο εξωτερικό αλλά κυρίως στο εσωτερικό τους.

Αναμφίβολα αποτελεί μεγάλη αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης το ότι ένας φερόμενος δράστης έφτασε στη Γαλλία μέσω των ελληνικών θαλάσσιων οδών και καταγράφηκε στη Λέρο. Από την άλλη οι πνιγμένοι πρόσφυγες δε βρίσκονται συχνά με τα έγγραφα τους οπότε δε μπορούμε να ξέρουμε πόσους τζιχαντιστές κατάπιε το Αιγαίο. Ο κ. Τόσκας πάντως θα το φέρει βαρέως που ο θύτης που πέρασε από τη Λέρο δε πνίγηκε προληπτικά, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι διατεθειμένος να προφυλάξει ως άλλος Λεωνίδας τις αξίες της Ευρώπης και του πολιτισμού στις Θερμοπύλες του Έβρου.

Για μας είναι απόλυτα κατανοητό ότι αν δεν εμποδίσουμε τον πόλεμο θα υποστούμε τις συνέπειες του και δυστυχώς δεν τον εμποδίσαμε. Δεν έχουμε δάκρυα να χύσουμε για τα αδικοχαμένα θύματα τις Γαλλίας γιατί μας στέρεψαν στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία και στους υγρούς ή χερσαίους τάφους των συνόρων. Μας έχει μείνει όμως πολλή οργή για αυτούς που ευθύνονται για αυτά τα αιματοκυλίσματα. Οργή για αυτούς που μισούν την Ευρώπη της άθεης γαλλικής επανάστασης, της παρισινής κομμούνας, του Μάη του '68 και κάθε λογής αγώνων για τα δικαιώματα και την ελευθερία. Αυτό είναι το σημείο ταύτισης των κυρίαρχων της Ευρώπης με τους φονταμενταλιστές δολοφόνους μαζί με την παράλληλη αλληλοεκτίμηση της Ευρώπης των πολέμων, των εμπόρων όπλων, των πετρελαιάδων, (αλήθεια, γιατί η Ε.Ε. ήρε το εμπάργκο πετρελαίου από τη Συρία αφού αυτό αποτελούσε κύρια πηγή χρηματοδότησης των φονταμενταλιστών;).

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην Ευρώπη των αγώνων και ενάντια στην ακροδεξιά Ευρώπη των αφεντικών. Τα θύματα του Παρισιού δε μπορούν να είναι δικαιολογία για ένα νέο κύκλο αίματος, μία ακόμη δικαιολογία για τη ρητορική των ακροδεξιών πολιτικών και κυβερνήσεων της Ευρώπης αλλά μία αφορμή να κοιτάξουμε τις πολιτικές των καθεστώτων και να μετατρέψουμε τη σιωπή των νεκρών σε φωνή αγανάκτησης και σε πράξη αλληλεγγύης στα θύματα του πολέμου εντός και εκτός Ευρώπης.

Δεν πρόκειται να ανεχθούμε καμιά καπήλευση των νεκρών από τα νεοφιλελεύθερα σκουπίδια που πρώτο τους μέλημα αποτελεί η στοχοποίηση των εκατομμυρίων προσφύγων.

Δεν πρόκειται να ανεχτούμε καμία έκτακτη ανάγκη και κανένα φόβο γιατί απλώς δε γίνεται να υποβαθμίσουμε άλλο τη ζωή μας στο βωμό των δικών τους κερδών. Αρνούμαστε να είμαστε τα επόμενα θύματα στους πολέμους τους.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ
                                                                                                                  

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης