Είναι μια ιστορία ενός εργοστασίου που εγκαταλήφθηκε απο την εργοδοσία, "ξεχάστηκε" από το κράτος και τη κυβέρνηση και αγνοήθηκε από διάφορους κυβερνητικούς καρεκλοκένταυρούς του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού. Είναι μια ιστορία ενός εργοστασίου όπου κι εκεί όπως και παντού, εργάτες έμειναν άνεργοι, σ' ένα σχέδιο καταστροφής που τ' αφεντικά ονομάζουν αναδιάρθρωση κι εμείς παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και κατάρρευση. Είναι μια ιστορία καταστροφής, όπως τόσες γύρω μας.
Είναι όμως, πάνω απ' όλα, μια ιστορία ενός κομματιού της εργατικής τάξης που δεν το βάζει κάτω. Είναι η ιστορία της αυτοοργάνωσης των εργατών με άμεση δημοκρατία σε ταξικό σωματείο βάσης, όπου πάνω απ' όλους είναι η γενική συνέλευση και το συλλογικό συμφέρον. Είναι η ιστορία της κατάληψης και της αυτοδιαχείρισης του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ., όπου πάνω απ' όλους είναι η ανάγκη για αξιοπρεπή εργασία και διαβίωση. Είναι η ιστορία μιας κοινότητας αγώνα όπου τα προβλήματα βρίσκουν συλλογικές λύσεις. Είναι μια ιστορία δημιουργίας.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο ο αγώνας των εργατών της Βιο.Με. συναντά την απλόχερη αλληλεγγύη από χιλιάδες ανθρώπους, εργαζομένους και ανέργους, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο μόνο το τελευταίο έτος, από τη Μελβούρνη και το Τόκυο, ώς τη Ουάσινγκτον και το Βερολίνο, δεκάδες εκδηλώσεις συμπαράστασης στηρίζουν τον αγώνα αυτόν. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο σωματεία, συλλογικότητες, στέκια και πρωτοβουλίες σε κάθε μικρή και μεγάλη πόλη της Ελλάδας, δείχνουν κάθε μέρα και με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους. Αυτός είναι όμως και ο λόγος που οι κρατούντες, κράτος και εργοδοσία, φοβούνται και στέκονται αντίθετοι στον δρόμο που χάραξε ο αγώνας των εργατών της Βιο.Με.
Σήμερα, τέσσερις μήνες μετά την επαναλειτουργία του εργοστασίου της Βιο.Με. από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με αυτοδιεύθυνση και πλήρη εργατικό έλεγχο, το κράτος και η κυβέρνηση, εξακολουθεί να κωλυσιεργεί και να αρνείται την ελεύθερη λειτουργία του εργοστασίου. Τέσσερις μήνες μετά, για τους ήδη απλήρωτους εργαζόμενους εδώ και δύο χρόνια, η κυβέρνηση προσπαθεί να στραγγαλίσει οικονομικά τον αγώνα, αρνούμενη ακόμη και σήμερα ακόμα και το έκτακτο επίδομα που έχει δωθεί σε αλλες περιπτώσεις. Όμως οι εργαζόμενοι και το σωματείο τους, δεν πρόκειται να αφήσουν τον οικονομικό εκβιασμό να περάσει.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, που αντιλαμβάνεται την επίθεση των αφεντικών στις ανάγκες μας και στη ζωή μας, κάθε άνεργο και κάθε άνεργη, που αντιλαμβάνεται την αυτοδιαχείριση των μεσων παραγωγής σαν ενα δρόμο ενάντια στην εξαθλίωση και τη φτώχια, κάθε σωματείο, συλλογικότητα, ομάδα και στέκι του κινήματος να σταθεί δίπλα στον αγώνα των εργατών της Βιο.Με.
Την Τετάρτη 26 Ιουνίου καλούμε σε διεθνής ημέρα αλληλεγγύης. Σε ημέρα αγώνα σε κάθε πόλη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
Στις 26 Ιουνίου οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. καλούν όλη τη κοινωνία να τους συμπαρασταθεί με κάθε τρόπο.
Για την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ.με αυτοδιεύθυνση και πλήρη εργατικό έλεγχο! Για την άμεση νομιμοποίηση της λειτουργίας του.
Για να περάσει η παραγωγή στους παραγωγούς και τα εργοστάσια στους εργάτες!
Για την εργατική αυτοδιαχείριση και την άμεση δημοκρατία στη βάση!
Από τα κατειλημμένα κτίρια της ραδιοτηλεόρασης από τους απεργούς εργαζόμενους στην Ελλάδα, μέχρι την ηρωική εξέγερση των αδελφών μας, εργαζόμενων και ανέργων, στη Τουρκία, είμαστε κομμάτι του κινήματος που αγωνίζεται να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας! Θα νικήσουμε!
Στη Θεσσαλονίκη:
ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ “ΣΧΟΛΕΙΟ για τη μάθηση της Ελευθερίας”(ΒΑΣ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ (προέκταση ΒΑΣ.ΟΛΓΑΣ) & ΜΠΙΖΑΝΙΟΥ )
από τις 9 το πρωί, μέχρι το βράδυ
με ρεμπέτικο-λαικό γλέντι οικονομικής ενίσχυσης
Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ.
www.biom-metal.blogspot.gr
www.viome.org
English
26 June: International day of solidarity with the struggle of the workers of Vio.Me.
The struggle of the workers of Vio.Me. has now a long history but at the same time it is a struggle that comes from the future.
It is a story of a factory abandoned by the employers, forgotten by the state and the government and ignored by bureaucratic trade unionism. It is a story of a factory where, same as in many other places, the workers became unemployed in the context of this disaster that the rulers call economic restructuring while we call it global capitalist crisis and collapse. It is a story of ravage and destruction, like so many other stories around us.
But, above all, it is a story of a part of the working class that refuses to give up. It is the story of self-direction of the workers with direct democracy based on a class-conscious primary union, where collective interest and the general assembly are the organizing principles. It is the story of the take and self-management of the VIO.ME factory, where the need for dignified work and subsistence rises above everything else. It is the story of a community of struggle where everyday problems seek collective solutions. It is a story of creativity.
For this reason the struggle of the workers of Vio.Me. has awakened the solidarity of thousands of people, of the workers and the unemployed in every corner of the globe. For this very reason, only in the last year, from Melbourne to Tokyo and from Washington to Berlin, dozens of events have been organized in support of this struggle. For this very reason unions, collectives, social spaces and initiatives in every Greek town, small and large, demonstrate their solidarity every day and in every possible way. This is also the reason why the rulers, the state and the employers, are fearful of the workers of Vio.Me and oppose their struggle in every way.
Today, four months after the reopening of the factory of Vio.Me. by the workers themselves under complete self-management and workers' control, the state and the government are still trying to place obstacles and prevent the unrestrained operation of the factory. Four months on, the government is trying to financially strangle the fight, denying to this day to the workers, already unpaid for two years, the extraordinary unemployment allowance that it has conceded in many other cases. But the workers and their union are not going to give in to economic blackmail.
We appeal to each and every working person who perceives the attack of the owning class to our lives and our means of subsistence, to each and every unemployed person who sees in self-management of the means of production a way out of misery and poverty, to every trade union, collective and social space of the movement, to stand beside the struggle of the workers of Vio.Me.
On Wednesday, 26 June the workers of Vio.Me. are calling for an international day of solidarity. They distribute the products produced under workers control in a central event in Thessaloniki.
And they urge the whole of society to stand by them, organizing solidarity events in Greece and abroad.
We demand the unrestrained operation of the Vio.Me. factory under self-management and full workers' control.
We demand the immediate legalization of its operation.
Production in the hands of the producers and factories in the hands of the workers!
Workers self-management and grassroots direct democracy!
From the occupied buildings of the Greek public broadcaster and the striking workers throughout Greece, to the heroic uprising of our brothers, the workers and the unemployed of Turkey, we are part of a movement that strives to take our lives in our own hands! Together we will win!
Central solidarity event in Thessaloniki:
WEDNESDAY 26 JUNE
In the liberated social space “Scholio”
VAS.GEORGIOU & BIZANIOU str.
from 9 in the morning, mass distribution of the ecological cleaning products produced in the self-managed factory, at night rebetiko folk music benefit concert.
www.biom-metal.blogspot.gr
www.viome.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου