17 Νοέμβρη 1973-17 Νοέμβρη 2014
“…αποφασίζουμε και διατάζουμε…”
Σχεδόν 40 χρόνια μετά την πτώση της χούντας και την εγκαθίδρυση της αστικής δημοκρατίας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν νέου τύπου κρατικό ολοκληρωτισμό. Αυτός μπορεί να στηρίζεται σε παραδοσιακά στοιχεία ολοκληρωτισμού που έχουμε ήδη γνωρίσει στο παρελθόν(κατάσταση εξαίρεσης, στρατοπεδευμένος άνθρωπος, κράτηση χωρίς δίκη, εγκλεισμός χωρίς νομική δικαιολόγηση, κτλ), αλλά εμφανίζεται σήμερα με ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο.Ο ολοκληρωτισμός στη σημερινή εποχή δεν είναι ιδεολογικός, αλλά συγκροτείται στη βάση της αποτελεσματικότητας της κυριαρχίας απέναντι στη απονομιμοποίηση της από ένα μεγάλο μέρος του κοινωνικού συνόλου. Είναι κρατικός και αποδεσμευμένος από μεγάλα νοήματα με μοναδική κατεύθυνση τη διαχείριση της εξουσίας και του καπιταλισμού. Το σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος μπορεί να οικοδομείται με πρόσχημα τη αντιμετώπιση επιμέρους κοινωνικών ομάδων, ειδικά αυτών που αντιστέκονται, αλλά στην ουσία τουαφορά το σύνολο της κοινωνίας. Γι’ αυτό και η ευρύτητα του κοινωνικού μετώπου είναι αυτή που θα καθορίσει την έκβαση του πολέμου ενάντια στον ολοκληρωτισμό.
Στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, βασικές ανάγκες όπως η υγεία, η ασφάλιση, η παιδεία, η τροφή, η στέγαση, το νερό και το ρεύμα ανήκουν ουσιαστικά στους λίγους και κατέχοντες, ενώ για τους υπόλοιπους απομένει η «λυπητερή», η ανασφάλεια και ο εξευτελισμός. Η οικονομική δυσπραγία γίνεται όλο και πιο έντονη με καθημερινές κατασχέσεις, νέα χρέη και τα τραπεζικά κόλπα των δόσεων και δανείων. Σ' αυτή την κοινωνία, ο εχθρός είναι ο αδύναμος, ο διαφορετικός και ο ξένος, ο κοινωνικός κανιβαλισμός έχει διαλύσει κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής και τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των εθνικών εργολάβων βαπτίζονται ανάπτυξη. Σε αυτή τη χώρα βλέπουμε μια κοινωνία να ιδιωτεύει στην ανέχεια, να προσπαθεί να γλιτώσει τμηματικά και ατομικά, να συντηρητικοποιείται, να σωπαίνει ή/και να εναποθέτει τις ελπίδες του σε νέους σωτήρες, με ένα στρατό οπλισμένο να συνοδεύει ασφυκτικά κάθε πορεία και κάθε προσπάθεια κάποιων να ψελλίσουν κάτι απέναντι στην καταστροφή που βιώνουν.
Αυτός ο στρατός της δημοκρατίας τους είναι άλλωστε από τους λίγους (μαζί με τους δικαστές) που πήραν αύξηση από το περίφημο κοινωνικό μέρισμα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Από γεννησιμιού του φτιάχτηκε αντικοινωνικός, βρήκε πολιτική έκφραση στο καρκίνωμα της χρυσής αυγής και είναι ικανός, όπως αντιλαμβανόμαστε καθημερινά, να καταστείλει με τον πιο βίαιο τρόπο ανθρώπους από όλο το φάσμα της καταπιεσμένης κοινωνίας: από μαθητές και μετανάστες μέχρι άνεργους και εργαζόμενους και όποιον γενικά διεκδικεί έστω και λίγη αξιοπρέπεια. Έτσι, βλέπουμε να εμφανίζονται φυλακές τύπου Γ για την εξόντωση του εσωτερικού εχθρού και στρατόπεδα συγκέντρωσης για ανθρώπους χωρίς όνομα, στοιβαγμένους σε μια ζώνη απροσδιοριστίας και παρατημένους στις διαθέσεις των φρουρών των κολαστήριων. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος, που πέρα από την πολιτική εντολή μόνιμου καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης, βλέπουμε και τόσες “πρωτοβουλίες” των ταγμάτων ασφαλείας: με το να ξυλοκοπούν, να βασανίζουν και να χρησιμοποιούν απαγορευμένα χημικά και δολοφονικές χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, μεtnt εκρηκτικό μέσα τους, στα κεφάλια των διαδηλωτών. Ο νέος κρατικός ολοκληρωτισμός επιβάλλεται με το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και την πολιτική του φόβου. Γνωρίζουμε πως η δεξιά ποτέ δεν έπεσε στην Ελλάδα χωρίς να σκοτώσει.
Ενάντια στην εξόντωση, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, τη λεηλασία της φύσης, την ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την καταστολή και τους πολιτικούς κρατούμενους, την εξαθλίωση, που μας επιβάλλουν.Η ιδιώτευση και ο κανιβαλισμός, ο φόβος και η ανάθεσή της αποκατάστασής της κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι αυτά που καταστέλλουν μια μεγάλη μερίδα κόσμου, από το να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο στο σήμερα.Η απάντηση είναι στον δρόμο, στην αντίστασή στον νέο κρατικό ολοκληρωτισμό, στην αλληλεγγύη και σε όσα αυτή μας δίδαξε. Με την άμεση δημοκρατία και την αυτοοργάνωση, μέχρι να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Αντίσταση - Αλληλεγγύη -Αξιοπρέπεια
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου