Φωτογραφίες από τη σημερινή συνέντευξη τύπου στην αίθουσα της ΕΣΗΕΜΘ που διοργάνωσε το Συντονιστικό ενάντια στο φράχτη του Έβρου.
Η αλληλεγγύη μας να γκρεμίσει φράχτες και σύνορα
Η ευρωπαϊκή ένωση και τα μέλη της κάθε χρόνο ανακοινώνουν την ευαισθησία τους απέναντι στους αυξανόμενους αριθμούς ανθρώπων που προσπαθούν απεγνωσμένα να περάσουν στην Ευρώπη με την ελπίδα ενός καλύτερου μέλλοντος. Στην πραγματικότητα οι συνθήκες που έχουν να αντιμετωπίσουν οι προσφυγές και οι μετανάστες μοιάζουν όλο και περισσότερο με πόλεμο.
Στην Μεσόγειο περισσότεροι από 5000 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους τον τελευταίο χρόνο προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη. Aναγκάζονται να εμπιστευτούν τη ζωή τους στις οργανωμένες συμμορίες διακίνησης και έρχονται αντιμέτωποι με την εκάστοτε βούληση και καταστολή των συνοριακών αρχών. Τώρα στο παιχνίδι έχει προστεθεί και η Frontex, που ελέγχει πλέον όλες τις εισόδους και εξόδους.
Η ελληνική κυβέρνηση, αφού έχει δολοφονήσει εκατοντάδες πρόσφυγες, αναγκάζοντας τους να περάσουν στην Ελλάδα από τα παγωμένα νερά του Αιγαίου και όχι από τη χερσαία και ασφαλή δίοδο του Έβρου, προσφέρει τη «βοήθεια της» σε όσους και όσες επέζησαν. Οι ταλαιπωρημένοι και εξαντλημένοι πρόσφυγες και μετανάστες αντί να βρουν ανακούφιση φτάνοντας στα ελληνικά νησιά στοιβάζονται στα Hotspots και προωθούνται επιλεκτικά στις χώρες της Ευρώπης. Με τη σειρά τους τα κράτη επιλέγουν ποιούς από τους «σκλάβους» του 21ου αιώνα θα μπορέσουν να προωθήσουν στα εργοστάσιά τους ώστε να χρησιμοποιηθούν ως το σύγχρονο προλεταριάτο.
Στον φράχτη του Έβρου προστεθήκαν οι φράχτες της ανατολικής Ευρώπης. Μετά την Ουγγαρία υψωθήκαν φράχτες ανάμεσα στη Σερβία και την Κροατία και ακολούθησαν η Σλοβενία και η Αυστρία. Είναι πια ξεκάθαρο ότι η Ευρώπη έχει μετατραπεί σε φρούριο που ζητά, από όποιον/α θέλει να εισέλθει να δώσει ακόμα και τη ζωή του.
Ο φράχτης ανάμεσα σε Ελλάδα και Δημοκρατία της Μακεδονίας στέκεται από τον Δεκέμβρη του 2015 και έχει ενισχυθεί από την Frontex, η όποια, με αυξημένες αρμοδιότητες και το δικαίωμα να δρα αυτοβούλως, ελέγχει όποιον/α επιδιώκει να περάσει τα σύνορα.
Τόσο οι αντι-προσφυγικοί φράχτες, όσο και η επιλεκτική διαλογή των προσφύγων με κριτήριο τον τόπο καταγωγής τους, έχει σαν αποτέλεσμα να επιτρέπεται μόνο σε πρόσφυγες και μετανάστες ορισμένων εθνικοτήτων να προχωρήσουν προς την ευρωπαϊκή γη της επαγγελίας.
Από τέλη Νοέμβρη 2015 τα σύνορα στην Ειδομένη έκλεισαν επιλεκτικά. Πρόσφυγες θεωρούνται πλέον μόνο οι Σύριοι, Αφγανοί και Ιρακινοί. Για Αφρικανούς, Ιρανούς, Πακιστανούς κ.τ.λ. η Ευρώπη θα παραμείνει ένα άπιαστο όνειρο. Η φτώχεια, η πολιτική και κοινωνική καταπίεση που βιώνουν στις πατρίδες τους δεν θεωρούνται επαρκείς λόγοι μετανάστευσης από τις κυβερνήσεις της Ευρώπης.
Μετανάστες και πρόσφυγες ξεκινούν το ταξίδι τους για να ξεφύγουν από τους βομβαρδισμούς της Δύσης, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, τη φονταμενταλιστική φρίκη. Ξεριζώνονται εξαιτίας της ακραίας φτώχιας και της «ανάπτυξης» των πολυεθνικών. Οδηγούνται σε έναν αγώνα επιβίωσης και αναζήτησης μίας ζωής με ειρήνη και αξιοπρέπεια. Χιλιάδες απ’ αυτούς, πνίγονται στα παράλια της
Μεσογείου, αλλά και όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στα ευρωπαϊκά κράτη ζωντανοί, έρχονται αντιμέτωποι με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις φασιστικές/ρατσιστικές επιθέσεις, την αστυνομική βία και την κερδοσκοπία ή αντιμετωπίζονται σαν φτηνό εργατικό δυναμικό, έτοιμο για εκμετάλλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου